اپلیکیشن شبکه سه
دریافت نسخه اندروید

مشاهده محتوا

98-08-06-حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد-اوصاف و کمالات وجود مقدس پيامبر اکرم(ص)


برنامه سمت خدا

موضوع برنامه: اوصاف و کمالات وجود مقدس پيامبر اکرم (ص)

كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد

تاريخ پخش: 06-08- 98

شريعتي: بسم الله الرحمن الرحيم، اللهم صلي علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

سلام مي‌کنم به همه دوستان عزيزم، بيننده‌هاي خوب و گرانقدرمان، انشاءالله هرجا که هستيد خداي متعال پشت و پناهتان باشد. حکايت دل ما حکايت قاصدکي است که اربعين کربلا بود و در 28 صفر عازم مدينه کرديم، قبرستان نوراني بقيع، مسجد النبي، حالا فردا هم راهي مشهد الرضا مي‌کنيم. اين قاصدک معلق هرجايي که باشد بايد گفت:

يک سلامم را اگر پاسخ بگويي مي‌روم *** لذتش را با تمام شهر قسمت مي‌کنم

آرزوي قلبي همه ما اين است که يک گوشه چشمي به همه ما بکنند، انشاءالله. در شب شهادت امام رضا(ع) همراه شما هستيم. انشاءالله فردا با حضور آقاي دکتر رفيعي از حرم مطهر رضوي همراه شما هستيم. حاج آقاي فرحزاد سلام عليکم و رحمة الله. ايام را تسليت مي‌گويم.

حاج آقاي فرحزاد: عليکم السلام و رحمة الله. خدمت جنابعالي و بينندگان و شنوندگان عزيز عرض سلام دارم. ايام شهادت جانگداز پيامبر عظيم الشأن و فرزند بزرگوارشان سبط اکبر امام مجتبي(ع) و آقا علي بن موسي الرضا را تسليت مي‌گوييم، انشاءالله روزهاي پاياني ماه صفر که مجالس عزاداري جمع مي‌شود حداکثر بهره و استفاده را داشته باشيم. بارش رحمت الهي در اکثر شهرها در حال باريدن است و بايد سجده شکر به جا آوريم. خداوند مي‌فرمايد: با شکرگزاري است که نعمت‌ها زياد مي‌شود. اگر قدردان و شاکر باشيم، وعده‌ي حتمي خداست «لأزيدنکم» انشاءالله شاکر باشيم.

شريعتي: انشاءالله بهترين اتفاقات براي مردم خوب و نازنين ما بيافتد. ديروز سالروز شهادت نبي مکرم اسلام و امام مجتبي(ع) بود، از پيامبر کم شنيديم، نکات شما را خواهيم شنيد.

حاج آقاي فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحيم، الحمدلله رب العالمين، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

همانطور که اشاره کرديد جا دارد يک دهه در مورد پيامبر خدا، از فضايل و مناقب و سيره و اخلاق پيامبر بگوييم. در واقع همه اهل‌بيت و انبياء و اولياء سر سفره پيغمبر خدا هستند. ويژگي‌هايي دارند يکي اين است که خداوند متعال اول مخلوق که خلق فرمود، نور پيغمبر بود. روح و جانشان اول موجودي بود که خداي متعال خلق کرده است. قبل از خلقت آسمان و زمين، عرش و لوح و قلم و کرسي و دنيا و آخرت و از اين نور انوار انبياء و امامان و آسمان و زمين از شعاع نور پيغمبر خدا هستند. در برگشت هم همه بايد به پيغمبر برگردند و او حلقه اتصال بين همه عالم هستي و خداي متعال هست و اين خيلي مهم است. اگر اين حلقه را برداري هيچي نمي‌ماند. چه اول خلقت، چه ادامه خلقت، چه پايان، همه عوالم وجود سر سفره‌ي پيغمبر خدا هستند. پيغمبر خدا مقصد و غايت خلقت خداي متعال هست، خداي متعال مقصد آن حديث نوراني است که گاهي خوانديم اميرالمؤمنين فرمود: وقتي خداي متعال نور پيامبر را قبل از عالم هستي خلق فرمود، مدت‌ها اين نور بود و خداي متعال و خدا با او عشق ورزي مي‌کرد. نور پيغمبر ما تسبيح و تقديس خدا را مي‌کرد. خداي متعال خطاب فرمود به نور حبيبش که: «أنت عبدي» عبد کامل و واقعي من تو هستي. عبدي که همه چيزشA  عبوديت کامل است تو هستي. «و أنت المريد و المراد» تو مريد و مراد من هستي. پيغمبر همه وجودش ذوب در خداست، اما آيا خدا مريد کسي مي‌شود؟ خدا مي‌گويد: من مريد اين پيغمبر هستم. خدا مي‌داند چه چيزي خلق کرده است. حضرت علي که جان پيغمبر است، مي‌داند که پيامبر کيست. به يک معنا در پس پرده هرچه بود آمد.

خداي متعال در موجودات عالم، در هر موجودي ممکن است يک تجلي باشد، دو تجلي باشد، يک اسم خدا، دو اسم خدا، بيست اسم خدا، ولي در وجود نازنين پيغمبر ما هرچه خدا زيبايي و جمال و کمال بود، در وجود پيغمبر ما هست. اينکه آقاي عابديني بارها فرمودند: تمام پازل‌هاي انبياء را کنار هم بگذاريم مي‌شود پيغمبر ما. تازه بخشي از پيغمبر ماست. آنچه خوبان همه دارند تو يکجا داري بلکه بالاتر داري! «و عندکم ما نزلت به رسله» بعضي معنا مي‌کنند مثلاً عصاي حضرت موسي، مواريث انبياء نزد امامان است. نه، برعکس است. آنهايي که آنها داشتند از پيش شما گرفتند. «آدَمُ وَ مَنْ‏ دُونَهُ‏ تَحْتَ‏ لِوَائِي» حضرت آدم، نوح، حضرت ابراهيم، وقتي مشکلي پيدا مي‌کردند، توسل به پيغمبر و اهل‌بيت پيدا مي‌کردند. جسم ظاهري پيغمبر ما بعداً است ولي حقيقت و نور و عقل اينها، نورانيت اينها «اول ما خلق الله» بوده است. در هر مشکلي صلوات مي‌فرستادند و توسل پيدا مي‌کردند. هرچه انبياء دارند و خوب‌هاي عالم دارند براي شماست. «و عندکم ما نزلت به رسله» يکي از کارهاي خوبي که مي‌توانيم براي پيغمبر و امام حسن مجتبي انجام بدهيم خواندن زيارت جامعه کبيره از دور يا نزديک است. از نظر متن، سند و محتوا کامل است. تمام جملات زيارت جامعه، جامع است. «إِنْ‏ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ» ذُکر يعني ذاکر خير هرکس مي‌خواهد باشد. «الخير» تمام خير، هرجاي عالم هست، هرچه اسم خير مي‌شود رويش گذاشت، هرچه قشنگي در عالم هست، از گذشته تا انتها، شما اول خير هستي، ريشه خير هستي، معدن و مرکز خير هستيد، سرچشمه‌ي همه خيرات عالم محمد و آل محمد است. لذا مرحوم دولابي مي‌فرمودند: هرجا در خودت و ديگري قشنگي و زيبايي ديدي بر محمد و آل محمد صلوات بفرست. امام فرمود: ما تسبيح گفتيم ملائکه ياد گرفتند، تسبيح بگويند. ما «لا اله الا الله» گفتيم و ملائکه ياد گرفتند. به ظاهر جبرئيل بر ما نازل شده ولي جبرئيل فرمود: يک گوشه‌اي از باغ وحي ما بهره مي‌برد و استفاده مي‌کند.

امام حسين روز عاشورا فرمود: جبرئيل خيلي مقام دارد. جبرئيل افتخار مي‌کند گهواره جنبان گهواره‌ي فرزند فاطمه زهرا باشد. جناب جبرئيل مي‌آيد گهواره را تکان مي‌دهد که حضرت زهرا به کارهايش برسد. افتخار مي‌کند من خدمتگزار اين خانواده هستم. امام صادق(ع) فرمود: «نَحْنُ‏ أَصْلُ‏ كُلِ‏ خَيْرٍ ِ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ كُلِّ شَر» همانطور که همه قشنگي‌ها براي چهارده معصوم است، ظلم و فساد و خيانت، سرچشمه‌اش طاغوت‌ها هستند. بر قشنگي‌ها صلوات بفرستيم و در بدي‌ها استغفار کنيم. پيغمبر ما واقعاً پشت ابرهاي نوراني مخفي است. ما چقدر براي امام حسين گريه مي‌کنيم ولي امام حسين چراغي از چراغ‌هاي پيغمبر است. پيغمبر به مراتب بالاتر است. «حسينٌ مني» اگر پيغمبر نبود، امام حسين و حضرت علي نبود. ريشه‌ را خدا مخفي کرده است. هرچه امام حسين دارد شعبه‌اي از نور پيامبر است. حضرت زهرايي که در عالم به معني واقعي کلمه بي بديل و بي نظير است از فراق اين عزيز خدا آنقدر گريه کرد که از دنيا رفت. شيفته و عاشق پيغمبر است. ما خيلي به ريشه توجه نداريم، محور کل عالم اوست. در حديث نورانيت، جلد پانزده بحار است، «آنت المريد و المراد و أنت خيرتي من خلقه» برگزيده‌ي همه‌ي مخلوقات عالم هستي. يعني گل سر سيد شما هستي. «لولاک لما خلقت الافلاک» اگر شما نبودي من هيچي را خلق نمي‌کردم. «مَنْ‏ أَحَبَّكَ‏ أَحْبَبْتُهُ‏ وَ مَنْ أَبْغَضَكَ أَبْغَضْتُه‏» اي حبيب من هرکس تو را دوست بدارد من دوستش دارم. چه کسي مي‌خواهد محبوب خدا و عزيز خدا باشد؟ خدا مي‌فرمايد: اي پيغمبر هرکس عاشق تو باشد من هم عاشق او هستم.

حضرت يوسف را در چاه انداختند، گفت: خدايا به حق پدرانم مرا از چاه دربياور. پدرانش که بودند؟ حضرت يعقوب فرزند اسحاق و فرزند ابراهيم، خدا فرمود: يوسف پدرانت چه حقي بر من دارند؟ پدران من پيغمبر و نماينده تو هستند. فرمود: نه، اگر مي‌خواهي مرا از چاه دربياوري، مرا قسم بده به حق محمد و آل محمد. اينها حق عظيم بر من دارند و مستجاب الدعوه هستند. همين رمز را حضرت يوسف به زليخا داد، زليخا چندين سال عاشق يوسف شد ولي نجات پيدا نکرد. وقتي کور و زمينگير شد، حضرت مي‌خواستند رمز را به او ياد بدهند. گفت: هنوز مرا دوست داري؟ گفت: به جدت ابراهيم حاضر هستم همه چيز را بدهم يکبار ديگر تو را ببينم. يک آقايي آخرالزمان مي‌آيد که خاتم انبياء است و از من زيباتر است، «اين همه آوازه‌ها از شه بود» جمال يوسف، جمال داود پيغمبر و همه انبياء شعبه‌اي از جمال اوست. عاشق پيغمبر ما شد. به محض اينکه يک ذره از محبت پيغمبر در دل زليخا آمد، جبرئيل از آسمان پايين کشيد. جبرئيل آمد، چون زليخا عاشق محمد شده است، اين رمز مهمي است. چون عاشق پيغمبر شد، الآن محبوب من شدي. اين کيميا است و باقي محبت‌ها بايد ما را به اينجا بياورد. لذا جبرئيل گفت: دعا کن زليخا زيبا و جوان شود و برگردد و همسر شما هم بشود. هيچ سنخيتي با حضرت يوسف نداشت. مال و جمال و کمال و معنويتش، به برکت پيغمبر ما و حضرت يوسف که واسطه بود همه چيزش برگشت.

حضرت موسي کليم الله ولي عظمت پيغمبر را ديد، گفت: «اللهم اجعلني من أمة محمد» ابراهيم خليل الله در آسمان ستاره‌هايي ديد، گفت: اين ستاره‌ها چيست؟ گفتند: اينها شيعيان علي بن ابي طالب هستند. گفت: مرا از شيعيان اميرالمؤمنين قرار بده. در روايت در بحار هست که روز قيامت که مي‌شود همه نزد پدربزرگشان حضرت آدم مي‌آيند که دست ما را بگير. حضرت مي‌فرمايد: من صاحب شفاعت کبري نيستم. آن کسي که مي‌تواند دست همه را بگيرد، آخرين انبياء، پيغمبر خداست که بايد سراغ او برويد. نزد آدم ثاني حضرت نوح نبي الله مي‌آيند، حضرت نوح بچه‌اش غرق مي‌شد، گفت: «رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ‏ أَهْلِي‏ وَ إِنَ‏ وَعْدَكَ الْحَقُّ» خدايا وعده دادي اهل مرا نجات بدهي، پسر من جزء خانواده من است. خدا به او فرمود: «يا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ» او اهل تو نيست. «إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِح» اي نوح فرزند تو عمل ناصالح دارد. «فَلا تَسْئَلْنِ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ» اي نوح چرا درخواست مي‌کني از چيزي که علم نداري. «إِنِّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجاهِلِينَ» (هود/46) خدا به حضرت نوح مي‌گويد: من تو را موعظه مي‌کنم جزء جاهلين نباش. خدا به پيغمبر و اهل‌بيتش چک سفيد داده هرکس و ناکس و اهل و نا اهل، خدا بلا استثناء اجازه‌ي شفاعت داده است.

در سوره‌ي اسراء هست «وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‏ أَنْ يَبْعَثَكَ‏ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً» (اسراء/79) اي آيه که اشاره کرديد، امام صادق فرمودند: به نظر شما اميدوارکننده‌ترين آيه قرآن چيست؟ گفتند: «يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ» (زمر/53) فرمودند: اميدوارکننده ترين آيه چيست؟ فرمود: در نزد ما اهل‌بيت اين آيه است، «وَ لَسَوْفَ‏ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‏» (ضحي/5) به يکي مي‌گويند: چهل نفر را شفاعت کن، صد نفر، هزار نفر، ميليون نفر، به يکي عدد نمي‌گويند. مي‌گويند: اختيار دست شماست، هرچقدر دوست داري. روايت جالبي است که امام صادق فرمودند: رضايت پيغمبر ما تا اين حد است که هيچ موحدي به آتش جهنم نرود و در آتش جهنم نسوزد. فرمودند: موحد کسي ثابت مي‌ماند که ولايت ما را بپذيرد. «كَلِمَةُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ حِصْنِي فَمَنْ قَالَهَا دَخَلَ حِصْنِي‏ وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي‏» (كشف الغمة، ج 2، ص 308) هرکس در توحيد بيايد خدا مي‌گويد: از عذاب جهنم رهايت مي‌کنم. منتهي شرط دارد «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهليه» من بگويم: خدايا تو را قبول دارم اما علي بن ابي طالب که اين همه انبياء آمدند و پيغمبر ما آمده او را نماينده‌ي تو معرفي کند، قبول ندارم. نمي‌شود. اينها با هم هستند.

شريعتي: خيلي‌ها در مورد دعاي «يا من اظهر الجميل و ستر القبيح» پرسيده بودند، انشاءالله باز هم توضيحاتي را مجدد خواهيم گفت.

حاج آقاي فرحزاد: کساني که مي‌خواهند فشرده باشد، زيارت جامعه صغيره را بخوانند، «مَنْ‏ وَالاهُ‏ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاهُ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ وَ مَنْ عرفهم فقد عرف الله و من جهلهم فقد جهل الله» سلام ما بر آنهايي که هرکس اينها را دوست بدارد خدا را دوست دارد، هرکس با اينها دشمني کند با خدا دشمني کرده است. هرکس اينها را شناخت، خدا را شناخته است، اينها راه توحيد هستند و از خدا جدا نيستند. «و من جَهِلهم فقد جهل الله» يعني اگر کسي امام زمانش را نشناخت، خدا را هم نشناخته است. لذا پيغمبر ما راضي نمي‌شوند که موحدي که با شرايطش که پيغمبر و امام را قبول داشته باشند، راضي نمي‌شوند در آتش جهنم بسوزند. لذا شفاعت بزرگ از آن پيغمبر ماست. نزد ابراهيم خليل الله، موسي کليم الله مي‌آيند، همه اينها ارجاع به پيغمبر ما مي‌دهند. در تفسير صافي فيض کاشاني هست. فيض کاشاني هم فوق العاده بود. همه شفاعت‌ها از آن خداست. به يک معنا اختيار شفاعت دست خداست. ذيل اين آيه امام صادق حتماً فرمودند: «ما من احدٍ من الاولين و الآخرين الا و هو محتاج الي شفاعة رسول الله» تمام انبياء و اولياي خدا، واسطه خير شدند. واسطه قرب به خدا شدند. واسطه فيض شدند. تمام اولين و آخرين محتاج دستگيري و شفاعت پيغمبر خدا هستند.

حضرت موسي(ع) به خداي متعال عرض کرد: «يَا رَبِّ أَرِنِي‏ دَرَجَاتِ‏ مُحَمَّدٍ وَ أُمَّتِهِ» (مجموعه ورام/ج1/ص173) درجات پيغمبر و امتش را به من نشان بده. «قَالَ يَا مُوسَى إِنَّكَ لَنْ تُطِيقَ ذَلِكَ» اي موسي تو طاقت نداري، نور پيغمبر را ببيني، بيهوش مي‌شوي. حديث داريم در کوه طور يکي از شيعيان اميرالمؤمنين نورش تجلي کرد، حضرت موسي بيهوش شد و هفتاد نفر مردند. اينجا خداي متعال به حضرت موسي فرمود: تو طاقت ديدن درجه‌ي پيغمبر را نداري. «وَ لَكِنْ أُرِيكَ مَنْزِلَةً مِنْ مَنَازِلِهِ جَلِيلَةً عَظِيمَةً» يک گوشه‌اي از منزل‌هاي بزرگ پيغمبر «فَضَّلْتُهُ بِهَا عَلَيْكَ وَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِي» بخاطر آن پيغمبر را بر تو موسي و امت‌هاي ديگر امتش را برتري دادم. «قَالَ فَكَشَفَ لَهُ عَنْ مَلَكُوتِ السَّمَاءِ» خدا پرده‌ها را کنار زد و يک گوشه از نور پيغمبر ما را نشان داد. «فَنَظَرَ إِلَى مَنْزِلِهِ كَادَتْ تَتْلَفُ نَفْسُهُ مِنْ أَنْوَارِهَا وَ قُرْبِهَا مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» يک گوشه‌اي را که ديد، حضرت موسي به قدري منقلب شد، نزديک بود نفسش تلف شود از انواري که از پيغمبر ما تلألؤ مي‌کرد و چقدر پيغمبر قرب به خداي متعال دارد. بعد از اينکه به هوش آمد، «قَالَ يَا رَبِّ بِمَا ذَا بَلَّغْتَهُ إِلَى هَذِهِ الْكَرَامَةِ» خدايا اين عظمت و بزرگي را براي چه به پيغمبر خاتم دادي؟ «قَالَ بِخُلُقٍ اخْتَصَصْتُهُ بِهِ مِنْ بَيْنِهِمْ وَ هُوَ الْإِيثَارُ» خلقي که در اين پيغمبر تجلي کرد و آن ايثار است. يعني همه عالم و عوالم را بر خودش مقدم مي‌دارد. همه انبياء روز قيامت به زانو مي‌افتند و مي‌گويند: «وا نفسا» حضرت يعقوب يوسفش را فراموش مي‌کند، ابراهيم فرزندش را فراموش مي‌کند و فقط يک نفر هست در انبياء مي‌گويد: «وا أمتا وا أمتا» پيغمبر ماست. ما حاضر هستيم خانه‌مان را به کسي بدهيم؟ ماشينمان را به کسي بدهيم؟ شام خود را به کسي بدهيم و خودمان شام نخوريم؟ ايثار خيلي مهم است.

شريعتي: تمام ابتلائاتي که اهل‌بيت تحمل کردند از امام حسين در واقعه کربلا، يا حضرت زهرا و اميرالمؤمنين، حضرت اينها را تحمل کرد براي شفاعت و دستگيري و ايثار.

حاج آقاي فرحزاد: گفت: حسين جان از زن و فرزند و خانمان گذشتي و آدم نگذشت از يک دانه گندم. گاهي سر يک مسأله‌ي جزئي حاضر نيستيم بگذريم. براي اينکه گذشت و ايثار نداريم. فرمود: خلقي که به پيغمبر اختصاص دادند در ميان همه انبياء ايثار است. يعني ديگري را بر خودت مقدم بداري. «يَا مُوسَى لَا يَأْتِينِي أَحَدٌ مِنْهُمْ قَدْ عَمِلَ بِهِ وَقْتاً مِنْ عُمُرٍ إِلَّا اسْتَحْيَيْتُ‏ مِنْ مُحَاسَبَتِهِ وَ بَوَّأْتُهُ مِنْ جَنَّتِي حَيْثُ يَشَاء» (مجموعه ورام/ج1/ص173) اي موسي هرکس در وادي ايثار بيايد، سر دوراهي آبروي خودش را فدا کند و ديگري را بر خودش مقدم کند، اگر در عمرش يکبار اين کار را بکند من حياء مي‌کنم او را عذاب کنم و هرکجاي بهشت دوست دارد جايش مي‌دهم. دعاي اظهر الجميل، از دعاهاي بسيار بسيار مهم است. هرکس حفظ نکند بسيار ضرر کرده است.

شريعتي: امروز صفحه 208 قرآن کريم آيات ابتدايي سوره مبارکه يونس را تلاوت خواهيم کرد.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏، الر تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ «1» أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى‏ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْكافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبِينٌ «2» إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ما مِنْ شَفِيعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ «3» إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَ عَذابٌ أَلِيمٌ بِما كانُوا يَكْفُرُونَ «4» هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «5» إِنَّ فِي اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ»

ترجمه آيات: به نام خداوند بخشنده‏ى مهربان. الف، لام، را، اين است آيات كتاب استوار و حكمت‏آميز. آيا براى مردم شگفت‏آور است كه به مردى از خود آنان وحى كرديم كه مردم را بيم و هشدار بده و به مؤمنان بشارت بده كه براى آنان نزد پروردگارشان جايگاه نيكويى است؟ كافران گفتند: همانا اين مرد جادوگرى آشكار است! همانا پروردگارتان، خدايى است كه آسمان‏ها و زمين را در شش روز و دوران آفريد، سپس بر عرش استيلاء يافت (زمام امور را به دست گرفت). كار جهان را تدبير و سامان دهى مى‏كند. هيچ شفاعت ‏كننده ‏اى جز با اذن او نيست. آن خداوند است كه پروردگار شماست، پس او را بپرستيد. آيا پند نمى‏گيريد؟ بازگشت همه‏ ى شما به سوى اوست. اين وعده‏ى حقّ الهى است. اوست كه آفرينش را آغاز مى‏كند، سپس آن را باز مى‏گرداند، تا كسانى را كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده‏اند، به عدالت پاداش دهد و براى آنان كه كافر شده‏اند به سزاى كفرشان، نوشيدنى‏اى از مايع سوزان و عذابى دردناك خواهد بود. اوست كه خورشيد را درخشنده و ماه را تابان قرار داد و براى حركتِ ماه منزلگاه‏هايى قرار داد تا شماره‏ى سالها و حساب را بدانيد. خداوند اينها را جز بر اساس حقّ نيافريده است. خداوند آيات را براى آنان كه (مى‏خواهند) بدانند، به تفصيل بيان مى‏كند. همانا در رفت و آمد (واختلاف) شب و روز و در آنچه خداوند در آسمان‏ها و زمين آفريده است، براى مردم پرهيزكار نشانه‏هايى (بزرگ) است.

شريعتي: خدايا حق محمد و آل محمد بر ما بسيار عظيم است پس بسيار بر محمد و آل محمد صلوات مي‌فرستيم.

حاج آقاي فرحزاد: خرجي همه عوالم به دوش پيغمبر خداست. خرج همه انبياء، امامان و فرشته‌ها و جن و انس، اهل دنيا و آخرت را بايد ما خرجي بدهيم. خدا مي‌گويد: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ» يعني خدا روي سر پيغمبر مي‌ريزد بخاطر اينکه همه خرج‌هاي عالم به دوش پيغمبر است. ملائکه هم که واسطه هستند درخواست صلوات و رحمت مي‌کنند. ‏«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» شما هم بياييد اين کار را انجام بدهيد. فيض عظيمي که روي سر پيغمبر مي‌ريزد و از او به همه عوالم سر ريز مي‌شود. لذا امام صادق فرمود: تمام موجودات عالم دعا مي‌کنند به کسي که بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد.

شريعتي: ديروز سالروز شهادت امام حسن مجتبي بود، غريب مدينه، خيلي‌ها دنبال يک تحقيق و پژوهش و نگاه نو به قصه‌ي صلح امام حسن(ع) بودند. کتاب «پس از چهل سال» نگاهي نو به زمينه‌هاي صلح امام حسن در چهل سالگي حکومت نبي مکرم اسلام که بسيار کتاب خوبي است و توصيه مي‌کنم دوستاني که اهل مطالعه و تحقيق هستند، به 20000303 پيامک بفرستد.

حاج آقاي فرحزاد: چون متأسفانه اين دعا در مفاتيح نيست، در مفاتيح مشابه اين دعا هست ولي اين نيست. در کتاب عدة الداعي آخرين روايت از کتاب عده الداعي، در بحار هم جلد 95 صفحه‌ي 198 که مرحوم مجلسي هم از کتاب عدة الداعي نقل کرده است. در عده الداعي نقل شده که پيغمبر خدا فرمودند: جبرئيل امين بر من نازل شد، در حالي شادان و خندان بود. بر من سلام کرد، گفتم: يا جبرئيل چه خبر است؟ گفت: خداي عز و جل برايت هديه‌اي فرستاده است و آن کلماتي از گنج‌هاي بهشت است که خدا به تو کرامت فرموده است. گفتم: آن کلمات چيست؟ عرض کرد: بگو: «يا من اظهر الجميل و ستر القبيح» در پايان جبرئيل گفت: اين دعا را به متقين بياموز، به منافقين ياد نده که حتماً مستجاب مي‌شود. «يا من اظهر الجميل و ستر القبيح يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ، يَا عَظِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يَا صَاحِبَ كُلِّ نَجْوَى وَ يَا مُنْتَهَى كُلِّ شَكْوَى، يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ، يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا يَا رَبَّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا وَ يَا مَوْلَانَا يَا غَايَةَ رَغْبَتِنَا أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ أَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنَّارِ» اين را چاپ کنيم. پيغمبر خدا به جبرئيل فرمود: ثواب اين کلمات چيست؟ ‏جبرئيل عرض کرد: «هيهات هيهات» کسي بتواند آن را به شماره آورد، اگر تمام ملائکه هفت آسمان و هفت طبقه زمين، بخواهند ثواب آن را تا روز قيامت توصيف کنند قادر نيستند حتي جزئي از يک جزء اين کلمات را توصيف نمايند.

هنگامي که بنده خدا بگويد: «يا من اظهر الجميل و ستر القبيح» اي خدايي که زيبايي‌ها را آشکار و زشتي‌ها را مي‌پوشاني، خدا او را مي‌پوشاند، در دنيا بر او رحمت مي‌فرستد و در آخرت او را جميل و زيبا مي‌گرداند. هزار پرده در دنيا و آخرت او را مي‌پوشاند. هنگامي که بگويد: « يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ» خدا او را محاسبه نمي‌کند در روزي که همه پرده‌ها پاره مي‌شود، پرده او دريده نمي‌شود. هنگامي که بگويد: «يا عظيم العفو» خدا گناهانش را مي‌آمرزد حتي همچون کف دريا زياد باشد. هنگامي که بگويد: «يا حسن التجاوز» اي خدايي که زيبا مي‌گذري، خدا گناهانش را مي‌آمرزد، حتي گناهان هولناک و گناهان کبائر که مرتکب شده است. هنگامي که بگويد: «يا واسع المغفره» اي خدايي که مغفرت تو وسيع است، هفتاد باب از رحمت بر او مي گشايد و او را در رحمت خود فرو مي‌برد هنگامي که از دنيا خارج شود. بگويد: «يا باسط اليدين بالرحمة» خداوند دست رحمتش را بر او مي‌گشايد. وقتي بگويد: «يَا صَاحِبَ كُلِّ نَجْوَى وَ يَا مُنْتَهَى كُلِّ شَكْوَى» اي صاحب راز پنهان، اي نهايت همه شکوه‌ها، خداوند ثواب همه مصيبت ديده‌ها و همه مردم اعم از سالم، مريض، زيان ديده، مسکين و فقير را تا روز قيامت به او عطا فرمايد. هنگامي که بگويد: «يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ» خداوند کرامت انبياء را به او عطا فرمايد. هنگامي که بگويد: «يَا عَظِيمَ الْمَنِّ» خداوند آرزوهايش را برآورده مي‌سازد و حتي آرزوهاي خوب مردم را نيز براي او برآورده مي‌کند. هنگامي که بگويد: «يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا» خدا اجر تمام کساني که نعمت‌هايش را شکر کرده‌اند به او عنايت مي‌کند. هنگامي که بگويد: «يَا رَبَّنَا وَ يَا سَيِّدَنَا» خداوند به ملائکه‌اش مي‌فرمايد: اي فرشتگان من شاهد باشيد، من او را آمرزيدم و به عدد تمام مخلوقات بهشت، جهنم، زمين و آسمان، خورشيد و ماه، ستارگان و قطره‌هاي باران، انواع مخلوقات، کوهها و سنگ ريزه‌ها، عرش و کرسي به او اجر و ثواب عطا نمودم. هنگامي که بگويد: «وَ يَا مَوْلَانَا» خداوند قلب او را پر از نور ايمان مي‌گرداند. هنگامي که بگويد: «يَا غَايَةَ رَغْبَتِنَا» خداوند روز قيامت آنچه را که او و ديگر خلايق به او ميل و رغبت دارند عطا فرمايد. هنگامي که بگويد: «أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ أَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِي بِالنَّارِ» خدايا مرا از آتش جهنم حفظ کن. خدا مي‌فرمايد: اي ملائکه من شاهد باشيد او و پدر و مادرش، خانواده‌اش، فرزندانش، همسايگانش را از آتش جهنم آزاد کردم. شفاعت او را در مورد هزار نفر که آتش بر آنها واجب شده مي‌پذيرم. اي محمد اين کلمات را به متقين بياموز و به منافقين ياد نده. اين دعايي است که مستجاب مي‌شود و هرکس بخواند به اجابت مي‌رسد. اين دعايي است که اهل بيت المأمور در هنگام طواف به دور بيت المأمور مي‌خواندند.

پيغمبر خدا يکي از معجزاتش غير از قرآن اين اصحابي است که حضرت تربيت کردند، مثل سلمان‌ها و ابوذرها. ابوذر يک چوپان بود در بيابان ربذه، ابوذر به جايي رسيد که امام صادق فرمود: آسمان‌ها سايه نيافکند، زمين حمل نکرد کسي را که راستگوتر از اباذر باشد و درباره‌ي ابوذر مثل سلمان داريم که «کان منا اهل البيت» جزء ما اهل‌بيت است. همه هستي‌اش، منافع خودش را فدا کرد که مردم دنبال طاغوت‌ها و افراد جائر نروند. انشاءالله زيارت جامعه صغيره و کبيره را فراموش نکنيم. خدا را قسم مي‌دهيم به حق پيغمبر عظيم الشأن، به حق امام مجتبي، به حق امام هشتم همه ما را مشمول شفاعت پيغمبر قرار بدهد. قلب امام زمان از ما راضي و فرجش را نزديک بگردان. توفيق زيارت با معرفت نصيب ما بگردان. آنهايي که شغل ندارند، مسکن ندارند، اولاد ندارند، همه را حاجت روا بفرما. خدايا به حق محمد و آل محمد مريض‌هاي روحي و جسمي شفاعت عنايت بفرما. رفع هم و غم و گرفتاري از همه بفرما. توفيق خواندن و عمل به اين دعا را به همه مرحمت بفرما.

شريعتي:

چشم‌هاي نجيب يعني تو غرق در عطر سيب يعني تو

السلام اي کريم آل الله، به غم دل طبيب يعني تو

اي فداي مزار ويرانت در مدينه غريب يعني تو

سلام بر امام حسن مجتبي(ع)...