اپلیکیشن شبکه سه
دریافت نسخه اندروید

مشاهده محتوا

96-07-10-حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد – سيري در صحيفه سجاديه امام زين العابدين (عليه‌السلام)


برنامه سمت خدا
موضوع برنامه: سيري در صحيفه سجاديه امام زين العابدين (عليه‌السلام)
كارشناس: حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد
تاريخ پخش: 10- 07-96

بسم الله الرحمن الرحيم و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين
اي کاش ماجراي بيابان دروغ بود *** اين حرف‌هاي مرثيه خوانان دروغ بود
اي کاش اين روايت پر غم سند نداشت *** بر نيزه‌ها نشاندن قرآن دروغ بود
اي کاش گرگ تاخته بر يوسف حجاز *** مانند گرگ قصه‌ي کنعان دروغ بود
حيف از شکوفه‌ها و دريغ از بهار کاش *** بر جان باغ داغ زمستان دروغ بود

شريعتي: «سلام علي قلب زينب الصبور» سلام مي‌کنم به همه دوستان عزيزم، خانم‌ها و آقايان، بيننده‌ها و شنونده‌هاي عزيزمان، عزاداري‌هاي شما قبول باشد. دعا مي‌کنم انشاءالله همه ما مشمول نگاه مهربانانه‌ي حضرت أبا عبدالله الحسين(ع) باشيم. حاج آقاي فرحزاد سلام عليکم. ايام را تسليت مي‌گويم.
حاج آقاي فرحزاد: عليکم السلام و رحمة الله. خدمت جنابعالي و بينندگان و شنوندگان عزيز عرض سلام دارم. ايام اسارت اهل‌بيت خصوصاً حضرت سجاد(ع) که بنابر قولي امشب شب شهادت اين بزرگوار است و اسارت عمه جانش حضرت زينب(س) را تسليت مي‌گويم. انشاءالله هم‌نوا با اسراي کربلا باشيم. جا دارد تشکر کنيم از عزيزاني که در اين ايام عزاداري فوق العاده کردند در همه جاي ميهن اسلامي و همه کشورها. انشاءالله مورد پذيرش و قبولي قرار گرفته است. بزرگي فرمود: در تاسوعا و عاشورا و ايام فاطميه، نظر خداي متعال و چهارده معصوم نظر ويژه هست بر عزاداران. سال به سال با شکوهتر و با عظمت‌تر برگزار مي‌شود. انشاءالله قدر بدانيم و هم معرفت‌هايمان را بالا ببريم و هم پيروي و حرف شنوي و رفتار و گفتار و کردار ما حسيني و زينبي باشد. جا دارد تشکر ويژه کنم از منطقه سيستان و بلوچستان و شهر زابل و از همه عزيزاني که آنجا عزاداري مفصل کردند و خدمت کردند.
شريعتي: حاج آقاي فرحزاد درسفر تبليغي به زابل رفتند و آنجا مردم نازنيني دارد که از همين‌جا به همه مردم خوب سيستان و بلوچستان سلام عرض مي‌کنيم. عزادار‌ي‌هايتان قبول باشد.
حاج آقاي فرحزاد: مراسم بسيار باشکوهي بود و من فکر نمي‌کردم مناطق دوردستي که مستضعف هستند، انشاءالله هم رسانه‌ها بيشتر توجه کنند و هم مسئولين ما نزد خدا مديون هستند به اين مناطق فراواني که خشکسالي فوق العاده است، بيکاري زياد است و مردم محروم و مستضعفي هستند که خدا دوست دارد ما به اين مناطق بيشتر خدمت کنيم و محبت کنيم. طلاب عزيزي که قربة الي الله خيلي تبليغ کردند. از متخصصي خيلي خوشم آمد همراه طلبه‌ها آمده بود در يکي از اين روستاها روزي صد مريض را ويزيت مي‌کرد. در تهران برايش صف مي‌بندند و درآمد بالايي دارد. کاش همه قشرها نذرشان از اين جنس باشد. راه امام حسين ظلم ستيزي و خدمت به محرومين است. راه امام حسين صلح و صفا و محبت و خدمت کردن به بندگان خداست. امام حسين ذبح عظيم است و قرباني شد تا مردم هدايت شوند و رستگار شوند. هرچقدر ايثار و گذشت و فداکاري باشد ما را به امام حسين نزديک‌تر مي‌کند. انشاءالله همينطور که در تعظيم شعائر عزيزان زحمت مي‌کشند، در رفتار و کردار و اخلاقشان هم حسيني و زينبي باشند.
شريعتي: بحث خادم معنوي حضرت رضا(ع) را که داشتيد فکرمي‌کنم ايام محرم و صفر بهترين ايامي است براي اينکه همه خادم الحسين شويم و بتوانيم خدمت کنيم. انشاءالله زيارت کربلاي معلي و زيارت اربعين سيدالشهداء نصيب همه ما شود. بحث ما با حاج آقاي فرحزاد سيري در صحيفه سجاديه بود. نکات خوبي را شنيديم. امروز هم سراپا گوش هستيم که از حضرت سجاد و صحيفه ايشان بشنويم.
حاج آقاي فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحيم، اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
«السلام عليک يا اباعبدالله، السلام عليک و رحمة الله و برکاته» روايت زيبايي است که ديشب هم عرض کردم که بعد از عاشورا بعضي سفره عزاداري و توسل را جمع مي‌کنند. اين اشتباه است. به يک معنا تازه شروع شده و تازه شهادت ديروز بوده و از امروز شروع شده است. مجالس را ترک نکنيم. تا آخر ماه صفر اجتماعي و دسته جمعي در مجالس شرکت کنيم و انفرادي هم هر روز يک توسل به اهل‌بيت داشته باشيم. بزرگاني مثل مرحوم علامه اميني که خوابشان را ديدند، فرمودند: من حسرت مي‌خورم به کساني که زيارت عاشورا در دنيا مي‌خوانند و در مجلس روضه اهل‌بيت شرکت مي‌کنند. بزرگي مي‌فرمايد: حبيب بن مظاهر را خواب ديدند فرمود: آرزو دارم برگردم و به تشنه‌ها آب بدهم و در مجلس روضه آقا أباعبدالله شرکت کنم. بازتاب اين مجالس را در آن عالم مي‌فهميم. روايت داريم فرشته‌هايي هستند سياح هستند، يعني روي کره زمين مي‌گردند، اگر ببينند مجلس ذکر اهل‌بيت(ع) هست، در آن مجلس شرکت مي‌کنند. سابق در حمام‌ها دلاک و کيسه کش بود که شستشو مي‌داد و چرک‌ها را از بدن مي‌گرفت. اين ملائکه کارشان اين است که روح و جان دوست داران اهل بيت را شستشو مي‌دهند. زيارت عاشورا هرچقدر مي‌توانيد بخوانيد با صد لعن و صد سلام، اگر نشد يک سلام بدهيد. بارها عرض کرديم هرچقدر انسان در توانش است.
امام صادق(ع) فرمود: کسي اگر زير آسمان نشد، زير سقف رو به کربلا بايستند و انگشتش را اشاره به آسمان کند و بگويد: السلام عليک يا أباعبدالله، السلام عليک و رحمة الله و برکاته! روايت داريم ثواب يک حج و عمره در نامه اعمالش ثبت مي‌شود. يا سه بار بگويد: «صلي الله عليک يا أباعبدالله»! نورانيت مي‌آورد. يا اينکه وقتي آب مي‌نوشيد مرحوم بهجت فرمود: هر نوشيدني که ميل مي‌کنيد، روايت داريم اگر کسي وقت نوشيدن آب سلام به امام حسين بدهد و از غريبي و عطش امام حسين ياد کند و سلام بدهد و دشمنان امام حسين را لعن کند، خدا صد هزار گناهش را پاک مي‌کند، و صد هزار حسنه مي‌دهد و صد هزار درجه مي‌دهد و صد هزار بنده در راه خدا را گويي آزاد کرده است. نه ما مهم هستيم و نه اين چند قطره آبي که نوش جان مي‌کنيم. ولي آن شخصيتي که عزيز دردانه‌ي خداست و همه هستي‌اش را در راه خدا داده است، خيلي عزيز است. يعني کاري کرده که براي هيچ پيغمبر و امامي اتفاق نيفتاده است. چون او «وجيه عند الله» است و دردانه‌ي خداست. اين جمله از زيارت عاشوا که مي‌فرمايد: «اللهم اجعلني عندک وجيهاً بالحسين(ع) في الدنيا و الآخره» گفت: حسين جان از زن و فرزند و خانمان بگذشتي اما آدم نگذشت ز يک دانه گندم! گاهي آدم سر ريزترين مسائل حاضر نيست، بگذرد. ولي امام حسين روز عاشورا همه هستي‌اش را خالصاً لوجه الله بدون چشم داشت، بذل کرد. بذل يعني بدون چشم داشت، بي توقع و طمع! همه هستي‌اش را، پوست و گوشت و استخوان و پيراهن کهنه و طفل شش ماهه، همه را خالصاً لوجه الله داد.
مرحوم دولابي مي‌فرمود: از اول صبح عاشورا که جنگ شروع شد تا عصر عاشورا عبوديت بود. يعني هرچه بود در راه خدا تقديم کرد. از عصر عاشورا ديگر ربوبيت است. تجلي خداست. فرمودند: روز عاشورا تجلي توحيد است، تجلي خداست. چه شور و حالي، همه کره زمين و همه کشورها، در آمريکا و اروپا دسته عزاداري راه مي‌افتد و در آفتاب و سرما و گرما حسين حسين، لبيک يا حسين مي‌گويند. اين حسين چطور بر دلها حکومت مي‌کند. براي هيچکس زير اين آسمان مثل آقا أباعبدالله اشک ريخته نمي‌شود. براي هيچکسي     مثل آقا امام حسين اطعام نمي‌شود. اگر کسي جايي آماري سراغ دارد به ما خبر بدهد. در کشور ما هشتاد ميليون غذا مي‌دهند. يک حکومت بخواهد هشتاد ميليون غذا درست کند بايد چند ماه تدارکات و برنامه ريزي کند. خود جوش و مردمي است و کسي پشتش نيست. آقايي که حاضر نيست از مال و جانش بگذرد و زير آفتاب برود ولي بخاطر امام حسين همه اين کارها را انجام مي‌دهد. واقعاً غير عادي است و خلي فوق العاده است.
امام حسين(ع) که در قرآن و روايت تعبير به ذبح عظيم شده است، «وَ فَدَيْناهُ‏ بِذِبْحٍ عَظِيم‏» (صافات/107) در روايتي از امام هشتم است که سؤال کردند: «فَدَيناهُ» يعني فديه داد. حضرت ابراهيم به جاي حضرت اسماعيل که قرباني نشد، يک ذبح بزرگي رخ داد. امام هشتم فرمودند: اين ذبح عظيم چيست؟ گفتند: آقا جبرئيل از بهشت گوسفندي آورد، به جاي حضرت اسماعيل فدا شد که اين سنت هم بر همه حجاجي که به بيت الله مي‌روند واجب شد. در عيد قربان يک گوسفند قرباني کنند. امام هشتم فرمود: خدا به يک گوسفند مي‌گويد: ذبح عظيم؟! پرسيدند: پس منظور چيست؟ فرمود: منظور از اين آيه باطن حقيقت، جدم امام حسين(ع) است. حافظ شعري دارد که مي‌گويند اشاره به همين مبحث است:
مريد پير مغانم ز من مرنج اي شيخ! *** چرا که وعده تو کردي و او به جا آورد
يعني پير مغان امام حسين(ع) است و شيخ منظور حضرت ابراهيم خليل است که بنا بود اسماعيل را در قربانگاه، قرباني کند. ولي به ظهور نرسيد، خدا نمي‌خواست. چون نسل پيغمبر ما از حضرت اسماعيل بوده است و خدا او را حفظ کرده است. تو مي‌خواستي واقعاً قرباني بدهي ولي نشد. خدا نمي‌خواست ولي حضرت أباعبدالله خودش و عزيزترين خلقش که شبيه نداشتند، هجده نفر که مانند نداشتند، همه اينها را در قربانگاه در راه خدا قرباني کرده است. امام حسين خيلي عزيز خداست. عزيزان تعجب نکنند از اينکه زيارت امام حسين ثواب فوق العاده دارد. اشک ريختنش فوق العاده است. خدمت کردنش فوق العاده است. اين جمله زيارت عاشورا که بارها عرض کرديم، ما صفر وجود هستيم. شما هزار صفر کنار هم بگذاري فايده ندارد. تا يک عدد کنارش نيايد هيچ ماهيتي پيدا نمي‌کند. عدد که بيايد با ارزش مي‌شود. اگر کنار امام حسين بودي، کنار خدا بودي با ارزش مي‌شوي. «اللهم اجعلني عندک وجيهاً بالحسين»، «وجيه» يعني آبرومند، چک که مي‌نويسند مي‌گويند: در وجه...! يعني جهت صورتت کجاست. توجه کجاست؟ اگر به وجه الله است شما قيمتي مي‌شويد. وجه الله امام حسين است، اهل بيت است. فرمود: ما هيچ نداريم و دست خالي هستيم. وجاهت و آبرو و همه چيز ما به امام حسين است. نه اينکه ما اينطور باشيم. همه انبياء براي امام حسين گريه کردند. پيغمبر ما، جبرئيل روضه خوانده و حضرت آدم گريه کرده است. خدا روضه خوانده و حضرت موسي گريه کرده است. اين جرياني که مي‌خواسته پيش بيايد، آنها جلوتر پيش‌بيني مي‌کردند و روضه‌هايش را خواندند تا به ما رسيده است و اين هست تا امام زمان (ع) بيايد و انتقام خون جدش آقا أباعبدالله(ع) را بگيرد. پس اين سلامي که داديم، من خواهش دارم هر روز در طول سال باشد اگر نشد دو ماه محرم و صفر يک ارتباط با امام حسين داشته باشند.
شريعتي: سه بار بگوييم: «صلي الله عليک يا أباعبدالله»!
حاج آقاي فرحزاد: يا يکبار بگوييم: «السلام عليک يا أباعبدالله، السلام عليک و رحمة الله و برکاته» يک مقدار با توجه بگوييم. توفيق بزرگي نصيب همه عزيزان شده که سر سفره صحيفه سجاديه باشيم. بدون اغراق بعد از قرآن کتابي که روي آن قسم بخوريم که همه کلام معصوم است و حق محض است و از لب آقا امام سجاد(ع) انشاء شده و فرزندش امام باقر(ع) نوشته است. يعني امام انشاء کرده و امام ديگر نوشته است. امام صادق(ع) هم تأييد کرده است. قسم خورده که والله انشاء جدم است و والله نوشته پدرم امام باقر است! ممکن است نهج‌البلاغه که خيلي مورد تأييد هست هم از هزار حديث، يک حديث ضعيف درونش آورده باشد ولي صحيفه اينطور نيست. روي صحيفه مي‌شود قسم خورد. يعني سه امام تأييد کردند.
قبل از اينکه خطبه اول را شروع کنم. چند نکته بگويم. يک نکته اينکه صحيفه سجاديه را مقداري بيشتر در دسترس خودمان قرار بدهيم. همانطور که مفاتيح بحمدالله در دسترس هست و در همه خانه‌ها در کنار قرآن، مفاتيح هم هست. خواهش مي‌کنم همه عزيزان تهيه کنند. مرحوم آيت الله مرعشي نجفي (ره) يک صحيفه سجاديه به مصر خدمت عالم برجسته مرحوم طنطاوي فرستادند. ايشان مفسر قرآن بود و مفتي اسکندريه مصر بود. آقاي طنطاوي مي‌گويد: وقتي صحيفه سجاديه دست من رسيد اينقدر حسرت خوردم که چقدر ما بدبخت هستيم که تا به حال اين کتاب به اين مهمي را نديده‌ايم و دير به دست ما رسيده است. هرکس با ادبيات عرب آشنا باشد و چند دعا را مرور کند، جذب اين صحيفه مي‌شود. واقعاً فوق العاده است.
زماني خواندم که وزير اوقاف مصر به منا آمده بود در ايامي که حاجي‌ها به منا مي‌آيند، از عيد قربان تا سه روز، در بعثه و چادرهاي ايراني‌ها در عرفات دعاي عرفه‌ي امام حسين تلاوت مي‌شود. ايشان در عرفات شنيده بود يک دعايي مي‌خوانند. گفت: عمري ما با اسلام و قرآن و حديث سر و کار داريم اين دعا را نشنيده‌ايم. اين همه مضامين عالي چيست؟ گفتند: براي امام حسين(ع) است. خيلي ناراحت شد و گفت: ما از شما شيعه‌ها بايد شکايت کنيم که يک چنين گنجينه‌هاي ارزشمندي مثل صحيفه سجاديه، دعاي کميل، دعاي عرفه داريد و در دسترس ما قرار نمي‌دهيد! انشاءالله صحيفه را يک دور بخوانيد. 54 دعا هست که بعضي دعاها طولاني و بعضي کوتاه هست. مضامينش بسيار بلند است.
صحيفه سجاديه فقط دعا نيست، در قالب دعا و گفتگو با خدا، توحيد هست، نبوت هست، امامت هست، منشور پيغمبري امامت و نبوت هست، معاد هست، اخلاق هست، عرفان هست. مسائل اعتقادي و سياسي هست. مسائل رزمي و اجتماعي هست. مسائل خانوادگي هست. همه نوع مسائلي را در زمينه دعا بيان کردند. دعا راه به سوي خداست. لذا انشاءالله عزيزان اين را اهميت بدهند. من چند جمله‌اي در مورد دعا بگويم. دعا آنقدر مهم است که در قرآن روي آن تأکيد فراوان شده است. آخر سوره مبارکه فرقان خداي متعال مي‌فرمايد: «قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‏ رَبِّي‏ لَوْ لا دُعاؤُكُمْ» (فرقان/77) يعني خداي مهربان فرمود: اي پيغمبر شما به اينها بگو. فرمود: «قُل». اگر اين نيايش‌ها و اجر و التماس‌ها نباشد، من اصلاً شما را نگاه نمي‌کنم. يعني محصول عمر و سرمايه ما اين دعاها و نيايش‌ها و التماس‌ها و تضرع‌هاست. «يَعبَؤا» يعني به شما اعتنا نمي‌کنيم. خدا مي‌گويد: از نظر من اگر دعا را رها کنيد، مي‌افتيد. «قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‏ رَبِّي‏ لَوْ لا دُعاؤُكُمْ» اگر دعاي شما و استغاثه شما نباشد و مرا صدا نزنيد، به شما توجه نمي‌کنم. تمام عنايات خدا با دعا نازل مي‌شود.
در آيه ديگر فرمود: «ادْعُونِي‏ أَسْتَجِبْ لَكُم‏ْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِينَ» (غافر/60) همانطور که ما تلاوت قرآن را جدي مي‌گيريم و تا حدودي جا افتاده است، همينطور هم بايد دعاها را پا به پاي قرآن، بلکه از قرآن و تلاوت قرآن بالاتر است. چون امر خداست. خدا مي‌فرمايد: مرا صدا بزنيد. يا رب بگوييد، من اجابت مي‌کنم و پاسخ مي‌دهم. هيچ يا رب يا رب گفتني بي اجابت نمي‌ماند، ولو از فرعون! ولو از ابليس! ابليس گفت: خدايا به من مهلت بده! سجده نکرد و مخالفت کرد، بعد از مخالفت که طرد شد، گفت: خدايا به من مهلت بده! خدا گفت: مهلت مي‌دهم. گفت: تا قيامت؟ خدا فرمود: تا قيامت، تا ظهور حضرت مهدي به تو مهلت مي‌دهم! در شوط چهارم طواف هست که «اللهُمَّ يا مَنْ اَجابَ لاِبْغَضِ خَلقِهِ اِبْلِيس» ابليس را هم اجابت کرد. فرعون را اجابت کرد که دعا کرد: آب رود نيل زياد شود. گاهي عين خواسته نمي‌شود. حتي براي پيغمبر ما هم گاهي نشده است. پيغمبر دعا کرد: خدايا اين ابتلائات و اين بلاهاي سخت را از من دور کن. خدا گفت: نه اين امتحان‌ها بايد باشد. بزرگواري مي‌گفت: به يک معنا خدا حاجت‌هاي هيچکس را مستجاب نمي‌کند. آنچه براي اوست خيلي قشنگ است. يک جايي هم که اجابت مي‌شود براي ما با براي او يکي درآمده است. حديث داريم: خدا حکمتش را به هم نمي‌زند. يعني او حکيم است و ممکن است خيلي چيزها به ضرر ما باشد. نبايد اجابت شود ولي لبيک مي‌گويد، بهترش را مي‌دهد. بلا و گرفتاري را دفع مي‌کند. ولي عين خواسته‌ات را ندهد ممکن است ولي لبيک هست! «أُجِيبُ‏ دَعْوَةَ الدَّاع‏» (بقره/186) «اُجيبُ» بر «دعوة الداع» مقدم شده است. «أستجب لَکُم» بعد مي‌فرمايد: آنهايي که دعا نمي‌کنند و دعا را رها مي‌کنند، استکبار و غرور و تکبر دارند. «إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِي» پس خدا دعا را عبادت حساب کرده است. ترک دعا را استکبار مي‌داند. من يا رب و يا الله بگويم؟ استغاثه بکنم؟
اين روايت در عدة الداعي است. در روايت داريم شخصي به امام صادق عرض کرد: در نماز يا غير نماز، چون در نماز هم مي‌شود دعا کرد. در قنوت نماز مي‌شود دعاهاي متعدد خواند. هر دعايي مي‌شود خواند بهتر است عربي باشد. اکثر فقها مي‌گويند فارسي هم مي‌شود خواند. ولي بعضي مراجع احتياط کردند. عموماً مي‌گويند: مي‌شود. در نماز يا غير نماز بعضي هستند که تلاوت قرآن را زياد مي‌خوانند. بعضي هستند زياد دعا مي‌خوانند. چه در نماز و چه غير نماز، از امام صادق پرسيد: قرائت قرآن را زياد بخوانيم يا زياد دعا بخوانيم، کدام افضل است؟ امام صادق فرمود: هردو خوب است. بخاطر اينکه ديگري را رها نکنيم، گفتند: هردو خوب است. راوي آدم کنجکاوي بود. گفت: من مي‌خواهم مثلاً صحيفه سجاديه بخوانم يا قرآن بخوانم. کدام بهتر است؟ امام صادق اينجا سه بار فرمود: «هي والله افضل الدعاء افضل من القرائة، هي والله افضل، هي والله افضل، هي والله افضل» فرمود: بخدا قسم دعا افضل است. چه در قرآن، چه در نماز بيشتردعا بخوانيم. شما مشاهد مشرفه که مي‌روي شب قدر بنشيني قرآن زياد بخواني، قرآن کلام خداست و خدا در کلامش تجلي پيدا کرده است. اما اگر وقت ما طوري بود که بايد يکي را انتخاب مي‌کرديم، مي‌فرمايد: دعا افضل است. 1- امر صريح قرآن است. «ادْعُونِي‏ أَسْتَجِبْ لَكُم‏». دعا نکنيد چنين مي‌شود. «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي‏ قَرِيبٌ‏ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُون‏» (بقره/186) عمل به قرآن از خواندن قرآن بالاتر است. يک کسي که جهاد مي‌رود و به آيه جهاد عمل مي‌کند. به پدر و مادر احسان مي‌کند، به آيه قرآن عمل مي‌کند. انفاق مي‌کند، عمل به قرآن بلاشک از خواندن قرآن بالاتر است.
2- در دعا حالت عبوديت بالاتر است. حالت استغاثه و تضرع بالاتر است. وقتي قرآن را تلاوت مي‌کني ممکن است غروري به تو دست بدهد، من چنين شدم. ولي در دعا اشک و ناله و التماس است. يعني اگر دعا مي‌کني استکبار مي‌رود، ادب و تواضع و فروتني مي‌آيد. امام صادق سه بار فرمود: «هي والله افضل»! «لدُّعَاءُ مُخُ‏ الْعِبَادَةِ» (بحارالانوار،ج90،ص300) مغز عبادت است. يعني روح و جان عبادت دعا است. در روايت داريم دعا صلاح مؤمن است.
روايت داريم اگر کسي مي‌ترسد يک بلايي به او برسد، خيلي از ما مي‌ترسيم زمين‌گير شويم. مصيبتي ناخواسته ببينيم، يا حادثه تلخي پيش آمده است، روايت داريم اگر از صميم دل از خدا بخواهيد، خدا آن را دفع مي‌کند. فرمود: امواج بلاء را «ادْفَعُوا أَمْوَاجَ‏ الْبَلاءِ بِالدُّعَاءِ» (نهج‏البلاغه، حكمت 146) هم دفع دشمن مي‌کند و هم ضربات دشمن را مي‌گيرد. ضربات شيطان را مي‌گيرد. تا وقتي غرق دعا هستيم بلاء نازل نمي‌شود. بزرگان خيلي اشاره کردند که اهل‌بيت را درست به مردم معرفي کنيد. آنها ذليل و ضعيف نيستند. تشنه هستند، مصيبت ديدند، ولي در اوج مصيبت قوي‌ترين انسان‌ها هستند. راوي مي‌فرمايد: ما گريه مي‌کنيم و به سر و سينه هم مي‌زنيم، مي‌فرمايد: «وَ لَقَدْ شَغَلَنِي نُورُ وَجْهِهِ وَ جَمَالُ هَيْئَتِهِ عَنِ الْفِكْرَةِ فِي قَتْلِه» راوي که نقل روايت مي‌کند، مي‌گويد: آنچنان چهره حضرت نوراني بود که حضرت به روي قاتل هم تبسم کرد. يعني بيا دستت را بگيرم، به من آب بده من شفاعت تو را بکنم. شادابي و نشاط و نورانيت آقا أباعبدالله آنقدر مرا جذب کرده بود که يادم رفت مي‌خواهد چه اتفاقي بيافتد. يعني دشمن شگفت زده شد! شجاعت و حقيقت آقا جذب مي‌کرد! قوي‌ترين و شجاع ترين انسان‌هاست. چون با خدا رابطه دارد. کسي که وصل به خداست، عزت خدايي دارد. «فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ‏ جَمِيعاً» (نساء/139) «وَ لِلَّهِ‏ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ‏ وَ لِلْمُؤْمِنِين‏» (منافقون/8) عزيز غير از متکبر است. عزيز همه چيز دارد. بي نياز محض است. هميشه سکه دو طرف دارد. آن وجه انساني است که حضرت گريه مي‌کند به خاطر نجات بشر مي‌گويد: به من آب بدهيد. به حضرت علي اصغر آب بدهيد. اين جنبه خلقي است. ولي جنبه ربوبي مي‌گويد: به همه عالم آب مي‌دهم و همه عالم را سيراب مي‌کنم. همه عالم را هدايت مي‌کنم. اينکه تا وقتي آدم غرق دعا است، آسيب پذير نيست، يعني به او اثر نمي‌کند. در روايت داريم که فرمود: به اصحاب حضرت هم نيزه و شمشير اثر نمي‌کرد، تازه آنها شاگرد امام حسين بودند.
شريعتي: چون متأسفانه دعا را خلاصه کرديم در حاجات محدود و دنيايي خودمان ارزش دعا را کمتر مي‌دانيم. دعا يعني محدود به بي نهايت وصل شود. ادبياتي که در صحيفه امام سجاد يا در دعاي عرفه امام حسين هست يا در دعاي کميل اميرالمؤمنين هست، تازه مي‌فهميم چه درياي عظيمي است.
حاج آقاي فرحزاد: ما را به درياي بي کران الهي وصل مي‌کنند. لذا فرمود: «عَلَيْكَ‏ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّهُ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ» (كافى/ج2/ ص470) امام صادق فرمود: بر شما باد به دعا کردن،  براي هر دردي، دنيا و آخرت، کمال و معنويت، يا به آن خواسته و حاجتش مي‌رسد، دعا غير از حاجت خواستن است. دعا يعني صدا زدن، يا رب گفتن. حاجت خواستن سؤال است. دعا يعني خدايا من تو را دوست دارم. يعني انس گرفتن و ارتباط برقرار کردن. مي‌فرمايد: دعا که مي‌کني اينقدر با خدا رابطه برقرار مي‌کني که تمام ناهمواري‌ها، هموار مي‌شود. همه دردها فراموش مي‌شود. همه درمان‌ها مي‌آيد. همه غم‌ها و غصه‌ها مي‌رود.
صحيفه سجاديه را همه تهيه کنند در خانه داشته باشند. براي اينکه صحيفه را هميشه همراه داشته باشند، در سايت مبين موبايل که قبلاً معرفي کرديم، دوستان زحمت کشيدند، تا الآن هشت ميليون بازديد کننده داشتيم. در کشورهاي خارجي خيلي از اين استفاده کردند. در اين سايت هم قرآن با ترجمه و تفسير هست، هم نهج البلاغه هست، هم مفاتيح هست، صحيفه سجاديه هم هست. صحيفه سجاديه هم ترجمه آقاي انصاريان هست، شرح صحيفه سجاديه دوازده جلد است که فوري مي‌توانيد دانلود کنيد.
شريعتي: نرم افزار و اپليکيشن براي گوشي‌هاي اندرويد وios است و براي هر دو سيستم اين نرم افزار طراحي شده است. صحيفه سجاديه، غرر الحکم، نهج‌البلاغه، مفاتيح الجنان با شرح آقاي انصاريان عزيز در اين اپليکيشن هست. اين هفته مي‌خواهيم کتاب «خصائص الحسينيه» را معرفي کنيم که از مرحوم شيخ جعفر شوشتري(ره) هست. اگر تمايل داشتيد که کتاب‌هايي که در روزهاي قبل معرفي شد را تهيه کنيد، به ما پيامک بزنيد، دوستان ما شما را راهنمايي خواهند کرد. چقدر خوب است که ثواب تلاوت آيات امروز را به روح سيد‌الشهداء و اصحاب ايشان هديه کنيم به خصوص حضرت زينب کبري(س) که بار مصيبت را به دوش کشيدند. امروز صفحه 95 قرآن کريم آيات 102 تا 105 سوره مبارکه نساء در سمت خدا تلاوت مي‌شود.
«وَ إِذا كُنْتَ‏ فِيهِمْ‏ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‏ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كانَ بِكُمْ أَذىً مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضى‏ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكافِرِينَ عَذاباً مُهِيناً «102» فَإِذا قَضَيْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً «103» وَ لا تَهِنُوا فِي ابْتِغاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ ما لا يَرْجُونَ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً «104» إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِما أَراكَ اللَّهُ وَ لا تَكُنْ لِلْخائِنِينَ خَصِيماً «105»
ترجمه: (اى پيامبر!) هرگاه (در سفرهاى جهادى) در ميان سپاه اسلام بودى و براى آنان نماز برپا داشتى، پس گروهى از آنان با تو (به نماز) بايستند و سلاحهاى خود را همراه داشته باشند، پس چون سجده كردند (قيام نمايند و ركعت دوّم را فرادى‏ انجام داده پس بروند و) پشت سر شما (نگهبان) باشند، و گروه ديگر كه نماز نخوانده‏اند (از ركعت دوّم) با تو نماز بخوانند و وسايل دفاع و سلاحهاى خود را با خود داشته باشند، كافران دوست دارند كه شما از سلاح و ساز و برگ خود غافل شويد تا يكباره بر شما حمله آورند، و اگر از باران رنجى به شما رسيد يا بيمار و مجروح بوديد، گناهى بر شما نيست كه سلاحهايتان را بر زمين بگذاريد و (فقط) وسايل دفاع با خود داشته باشيد. همانا خداوند براى كافران عذابى خواركننده فراهم كرده است. پس چون نماز را به پايان برديد، خداوند را در (همه) حال ايستاده و نشسته و به پهلو خوابيده ياد كنيد، پس هرگاه آرامش يافتيد (و حالت خوف تمام شد) نماز را (بصورت كامل) برپا داريد. همانا، نماز بر مؤمنان در وقت‏هاى معيّن واجب شده است. و در تعقيب دشمن سستى نكنيد، اگر شما رنج مى‏كشيد، همانا آنان نيز همان گونه كه شما رنج مى‏بريد رنج مى‏برند، در حالى كه شما چيزى (امدادهاى غيبى و بهشت) از خداوند اميد داريد كه آنان اميد ندارند، و خداوند دانا و حكيم است. همانا ما اين‏كتاب را بحقّ بر تو فروفرستاديم تا ميان مردم به آنچه خدا (از طريق وحى) تو را آموخته ونشان داده، داورى كنى وبه نفع خيانت‏كاران به مخاصمت برنخيز. و از خداوند طلب آمرزش كن كه همانا خداوند آمرزنده مهربان است.
شريعتي: از فضيلت ذکر بلند صلوات بر محمد و آل محمد براي ما بگويند. يک نکته لطيف و کوتاه از مرحوم شيخ جعفر شوشتري بفرماييد و بعد هم کتاب ايشان را معرفي کنم.
حاج آقاي فرحزاد: پيغمبر ما فرمودند: بخيل واقعي است که نام مرا بشنود و بر محمد و آل محمد صلوات نفرستد. ميان شرح‌هايي که براي صحيفه سجاديه هست يادم رفت نام حضرت آيت الله مکارم شيرازي را ببرم. براي صحيفه هم شرح نوشتند که دو جلدش تا کنون چاپ شده است. آقاي شيخ جعفر شوشتري(ره) واقعاً شخصيت فوق العاده‌اي بود. در حالات ايشان نوشتند که کتاب‌هاي سنگين مثل تفسير صافي فيض را که قطور بوده را روي منبر مي‌خوانده است. چون حافظه‌اش ضعيف بوده نمي‌توانست حفظ کند. يک موقع خسته مي‌شود مي‌گويد: يا أبا عبدالله تا کي من کتاب‌هاي قطور را روي منبر ببرم؟ بيک لطف و عنايتي به من بکنيد. شب خواب آقا أباعبدالله را مي‌بيند. در خيمه امام حسين وارد شده، حبيب بن مظاهر هم در خيمه تشريف داشتند. حضرت مي‌فرمايد: ما آب نداريم از شيخ جعفر پذيرايي کنيم. به جاي آب مقداري قاووت بياوريد و از ايشان پذيرايي کنيد. تفقد و عنايتي مي‌کند، شيخ جعفر شوشتري وقتي از خواب بلند مي‌شود مي‌بيند خيلي از چيزها را بلد است. خيلي از چيزها را حفظ است. يک آيه و يک حديث مي‌خواند همه زير و رو مي‌شدند. گاهي يک روضه اشاره مي‌کرد مردم تا نيم ساعت گريه مي‌کردند. صاحب نفس بود. يک نکته‌هاي ظريفي در مقتل اشاره کرد که القاء و افشايي بود که از طرف امام حسين به ايشان شد. مثلاً بعد از نماز سجده شکر مستحب است. مي‌گويد: امام حسين وقت نکرد سجده شکر به جا آورد. چه وقت به جا آورد؟ وقتي که از مرکب به زمين افتاد. منبرهاي فوق العاده و روضه‌هاي فوق العاده داشت.
شريعتي: انشاءالله دوستان اين کتاب را تهيه کنند، کتابي که سرشار از نکات لطيف هست هم در فضيلت سيدالشهداء، هم روضه‌هاي حضرت و هم در فضيلت زيارت اين حضرت، مرحوم علامه بزرگوار شوشتري کتاب خصائص الحسينيه را نوشتند که ترجمه هم شده است و دوستان مي‌توانند تهيه کنند. به 20000303 پيامک بزنيد و دوستان ما شما را راهنمايي خواهند کرد. سخنراني‌هايي که اساتيد بزرگوار ما همچون حاج آقاي عالي، حاج آقاي پناهيان، حاج آقاي حسيني قمي در حسينيه امام خميني در ايام عزاداري سيد الشهداء در محضر مقام معظم رهبري داشتند را مي‌توانيد در کانال ما دانلود کنيد و بهره‌مند شويد. دعا بفرماييد و همه آمين بگوييم.
حاج آقاي فرحزاد: خدايا تو را به حق زينب کبري و آقا امام سجاد که عزيز دردانه‌ي تو هستند، قسم مي‌دهيم رفع هم و غم و گرفتاري از همه گرفتارها مخصوصاً بينندگان عزيز بفرما. به حق محمد و آل محمد قلب امام زمان از ما راضي و فرجش را نزديک بگردان. به حق محمد و آل محمد همه مريض‌هاي روحي و جسمي شفا عنايت بفرما. خيلي از عزيزان آرزوي کربلا دارند. به حق محمد و آل محمد، همه آرزومندان را با معرفت به زودي زيارت عتبات نصيب بفرما. همه عزيزان و جوانان ما را عاقبت بخير بگردان. توفيق توسل به آقا اباعبدالله در همه ايام مرحمت بفرما. به برکت صلوات بر محمد و آل محمد و سلام بر امام حسن و امام حسين(ع)!
شريعتي:
از داغ تو کوه از کمر مي‌شکند *** محمل نشکست بلکه سر مي‌شکند
تو از دل من چه انتظاري داري *** وقتي که نماز در سفر مي‌شکند
سلام مي‌کنيم به عظمت زينب کبري(س) و مظلوميت سيدالشهداء. بهترين‌ها را براي شما آرزو مي‌کنم.
«السلام عليک يا أباعبدالله»