-برنامه سمت خدا

-حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد

-ماه رمضان

92/3/17

سوال –در آستانه ي ماه رمضان، در مورد توبه و استغفار توضيحاتي بفرماييد.

پاسخ – در آستانه ي ماه رمضان هستيم. دختر خانم ها وآقا پسرهايي که امسال، اولين سالي است که روزه مي گيرند سعي کنند که استراحت بيشتري داشته باشند تا بتوانند روزه بگيرند.

در ماه رجب، شعبان و رمضان تاکيد شده است که توبه و استغفار کنيد. روايت داريم که استغفار در ماه شعبان هزار برابر ماه هاي ديگر است. در اين چند روزي که به ماه رمضان مانده است بايد پاکسازي صورت بگيرد. در خطبه ي شعبانيه داريم: جان هاي شما در گرو اعمال شماست. بياييد با استغفار و توبه خودتان را آزاد کنيد. پشت هاي شما با بار گناه سنگين شده است، با طول دادن سجده اين بارها را سبک کنيد.

وقتي انسان بار سنگين گناه را به دوش دارد با توبه آن بار را سبک مي کند. روايتي در کافي شريف داريم که پيامبر مي خواست ديوار خانه را اصلاح کند. جواني به پيامبر کمک کرد. پيامبر از او خوشش آمد و گفت که از من چيزي بخواه، او گفت: من دوست دارم که با شما محشور بشوم. پيامبر فرمود: پس تو هم مرا کمک کن در طول دادن در سجده. خداوند از سجده خوشش مي آيد. اين کاري است که شيطان نکرد و از خدا دور شد ولي ما با سجده کردن به خدا نزديک مي شويم.

حضرت در ادامه مي فرمايد: خداوند به عزتش قسم خورده است که نماز گزاران و سجده کنندگان ماه رمضان را در آتش عذاب نکند و نترساند. يعني هول قيامت آنها را نگيرد.

بعضي ها مي گويند که رزق ما سروقت نمي رسد و مشکلات مادي و روحي داريم. بخشي از ابتلائات به اعمال و گناهان ما کاري ندارد. شايد بخاطر قرب يا امتحان يا ترفيع درجه ي ما باشد که ما از آنها خبر نداريم ولي بخش مهمي از آنها بازتاب اعمال خودماست.

اين سخن هاي چو مار و کژدمتA A A A A A A  ماروعقرب گردد و گيرت دُمت

اين جهان کوه است و فعل ما نداA A A A A A A A A A A A A  A A سوي ما آيد نداها را صدا

ممکن است که اين مشکلات بخاطر دستاورد اعمال تان باشد مثلا دلي را شکسته ايد يا آه مظلوم پشت سر شماست يا گناهي کرده ايد يا بي تقوايي کرده ايد و خداوند در رزق را به روي شما بسته است. پس نبايد اينها را به خدا نسبت بدهيم. اينها را بايد با توبه و استغفار حل کنيم.

اولياء خدا اولين دستورالعملي که به شاگردان شان مي دادند اين بود که اگر حقوق فوت شده اي دارند آنرا ادا کنند. مثلا دلي را شکسته اند يا باعث آه مظلوم شده ايد. زيرا اينها باعث راه بندان مي شود. پس ما بايد اول گذشته ها را صاف کنيم. يعني اول آمرزش خداوند شامل حال ما بشود و بعد درهاي رحمت باز بشود. توبه و استغفار هم واجب است و هم جزو واجبات فوري است، نبايد آنرا به تاخير بيندازيم. و بگوييم که در شب قدر توبه مي کنيم يا وقتي به مکه رفتيم توبه مي کنيم. پس توبه واجب فوري است و بايد در اولين فرصت اين کار را انجام بدهيم.

در کلمات قصار حضرت امير داريم که خداوند دو امان براي رفع گرفتاري ها براي اهل زمين قرار داده است: خدا مي فرمايد که اي پيامبر تا وقتي تو در ميان امت هستي من به برکت تو بلا وعذاب نازل نمي کنم. يعني وجود پيامبرعذاب عمومي را دفع کرد. اگر امت شما بعد از شما استغفار و توبه واقعي بکنند، آنها را عذاب نمي کنم. حضرت فرمود: يک امان از ميان شما رفته است ولي يک امان باقي مانده است. اين امان پناهگاه خداست. پس در پناه توبه و استغفار بياييم.

امام باقر(ع) مي فرمايد: به خدا قسم کسي از گناه نجات پيدا نمي کند مگر اينکه به گناه اقرار کند و بعد توبه کند. عده اي بخاطر يک کلمه ناراحت مي شوند و به آنها برمي خورد. اين افراد هنوز مَن خودشان را نشکسته اند. آيا طاغوت ها و صدام حاضر شدند که بگويند ما اشتباه کرديم؟ بعضي مواقع ما حاضر نيستيم که به گناهان مان اقرار کنيم.A  پس اولين قدم اقرار کردن به گناهان است.

عده اي که مغرورهستند و گناهشان را قبول ندارند، به جهنم مي روند ولي عده اي که به گناه شان اعتراف مي کنند خدا آنها را نوازش مي کند. شيطان به گناهش اقرار نکرد و خدا او را سرکوب کرد.

امام صادق(ع) مي فرمايد که خداوند از مردم دو چيز مي خواهد: اقرار به نعمت هايي که به آنها داده شده است ( راه زيادشدن نعمت ها قدرداني و شکرگزاري نعمت هاست نه گلايه کردن) و اقرار به گناهان. ما بايد به گناهان اقرار کنيم تا خدا آنها را ببخشد.

يکي از روحانيون که امام جماعت هستند مي خواستند دست يک مرجع تقليد نود ساله را ببوسند ولي ايشان اجازه ندادند زيرا گفتند که شما سيد هستيد. اين روحاني ايشان را غافل گير کرد و دست اين مرجع را بوسيد. در آخر کار، اين مرجع هم او را غافلگير کرد و پاي اين سيّد را بوسيد. اين تواضع زيباست.

در کافي داريم: اي داود، کساني که متواضع هستند از همه به خدا نزديک تر هستند و افراد متکبر از همه به خدا دورتر هستند و جاي شان در انتهاي جهنم است.

روايتي در وسايل الشيعه داريم: بيشتر اهل جهنم از افراد متکبر و مغرور هستند. در سوره اسراء داريم: اگر شما احسان کرديد بنفع شماست، اگر بدي کرديد، خدا شما را مي بخشد. امام رضا(ع) مي فرمايد اگر بدي کرديد، خدا شما را مي بخشد.

خدا مي فرمايد که من توبه کنندگان را دوست دارم. خدا درA  قرآن مي فرمايد: گناهان توبه کنندگان را مي بخشم و حتي بدي هاي آنها را به خوبي تبديل مي کنم. حتي اگر خدا براي توبه کنندگان ثوابي نگذارد، باز مقامي بالاتر از محبوب شدن در نزد خدا نيست. يعني انسان به جايي رسد که خدا بگويد او را دوست دارد. خدا مي فرمايد کساني که توبه مي کنند محبوب خدا مي شوند و خدا آنها را دوست دارد. خدا مي فرمايد که آه افراد گناهکار را ازA  تسبيح افراد عابد بيشتر دوست دارد. زيرا او جز خدا کسي را ندارد. داريم که آخ نگوييد زيرا اين يک حالت اعتراض است، بلکه آه بگوييد.

به افرادي که گناه کرده اند و بعد توبه کرده اند ولي الان شک دارند که خدا آنها آمرزيده است يا نه، بايد گفت که اين کار گناه است زيرا يأس از آمرزش گناه از هر گناهي بالاتر است و در حد کفر است. اگر ما پشيمان و نادم نشويم، خدا ما را نمي بخشد ولي کسي که نادم است قطعا خدا او را مي بخشد. همين احساس شرمندگي نشان دهنده ي بخشش خداست. حتي وقتي خدا بنده اي را مي آمرزد به فرشته ها مي گويد که اعمال بد او را فراموش کنند و حتي شاهدان مثل زمين و زمان هم اين اعمال را فراموش خواهند کرد.

اگر ما به دوستي بي ادبي کنيم بعد از او معذرت خواهي کنيم حتما به او بدبين نيستيم و مي دانيم که ما را مي بخشد، پس چطور مي توانيم به خداوند بزرگ بدبين باشيم که ما را نبحشد؟ نمي شود که خداوند در توبه را باز بگذارد و بعد نبخشد. ما مي توانيم در خودمان شک بکنيم که درست توبه نکرده ايم يا خير ولي نمي توانيم به خدا شک کنيم که توبه ي ما را بپذيرد يا خير.

حاج آقا دولابي دوستي داشتند که در قم بودند، ايشان بيمار شدند و من با مرحوم دولابي به عيادت ايشان رفتيم. ايشان پيرمردي بودند که در خوف و رجاء بودند که خدا ايشان را آمرزيده است يا خير. مرحوم دولابي فرمود: والله خدا شما را آمرزيده است زيرا خدا مي فرمايد که من غفور و رحيم هستم و خواهم بود.

چرا ما به خدا سوء ظن داريم ؟ عفو خدا هم بزرگ است. اگر پيامبري بيايد که در مردم اظهار نااميدي بکند، خدا او را بر کنار مي کند. پيامبران آمده اند تا ما را به خدا وصل کنند.

تو براي وصل کردن آمدي A A A A A A A A A ني براي فصل کردن آمدي

ما درون را بنگريم و حال را A A A A A ني برون را بنگريم و قال را

پس اولين رکن توبه، اقرار به گناه است. بعد ادا کردن حقوق خدا و مردم. بعد پشيماني است. روايت داريم: ندامت براي توبه کافي است. رکن ديگر اين است که چيزهايي که جبران دارد را انجام بدهيم و از حق الناس ها حلاليت بطلبيم. و اگر نمي توانيم اين کار را بکنيم A از خدا بخواهيم که به آنها خير بدهد. امام خميني در کتاب چهل حديث مي فرمايد که توبه را براي مردم سخت نکنيم زيرا خداوند کسي را که پشيمان است مي آمرزد.

پس آن حقوقي که در توان ماست جبران مي کنيم و حقوقي که در توان ما نيست خدا جبران مي کند. و از خزانه غيبش به آنها مي رساند. بشرطي که حالت توبه و برگشت در ما باشد.

عده اي هستند که توبه مي کنند و باز آنرا مي شکنند. خداوند آمرزنده است و اگر شما هزار بار هم توبه کنيد مي بخشد. تواب يعني کسي که خيلي توبه مي کند. در دعا داريم: خدايا کار من برگشت به گناه است و کار تو آمرزش و مغفرت است. البته ما از گناه ناراحت هستيم و اصرار به گناه نداريم ولي شيطان و نفس اماره ما را به گناه مي اندازد.

گر هزار بار توبه شکستي باز آيA  A A A A A A A گر کافر و گبر و بت پرستي باز آي

اين خانه ي ما، خانه ي نااميدي نيست حتي اگر کسي پيامبر کشته باشد مي تواند توبه کند و خدا او را مي بخشد. وحشي قاتل حمزه بود و پيامبر خيلي حمزه را دوست داشتند. اما قاتل او را بخشيد. با اينکه مرگ حمزه خيلي برايش سخت بود. حُر راه امام حسين(ع) را بست ولي ساعت آخر برگشت و امام او را پذيرفت. پس روح يأس و نااميدي را از خودمان دور کنيم. اينکه خدا من را نمي بخشد و من کجا و خدا کجا، فکرهاي شيطاني است. خوش بيني به خدا راه را براي ما باز مي کند. البته ما بايد به خودمان بدبين باشيم.

قبل از ماه رمضان به گناهان مان اقرار کنيم، شرمنده بشويم و توبه کنيم. بعد گناهاني که قابل جبران است را جبران کنيم.

سوال – صفحه 382 قرآن کريم را توضيح بفرماييد.

پاسخ – روايت داريم که موقع شنيدن نام پيامبر، صلوات بفرستيد حتي اگر در نماز يا کارهاي ديگر هستيد. پيامبر فرمود: بخيل واقعي کسي است که وقتي نام مرا بشنود، صلوات بر محمد و آل محمد نفرستد.

پس قبل از شروع ماه رمضان يک توبه و استغفار کامل بکنيم. افرادي که رزق شان دير مي رسد زياد استغفار بکنند زيرا خداوند رزاق است و اِشکال از ماست. با استغفار و پاکسازي گذشته ها رزق مان را بدست بياوريم.

پيامبر فرمود: کسي که زيادA  توبه و استغفار کند، خدا او را از هر غم و غصه اي نجات مي دهد و رزق و روزي اش را از جايي که گمان ندارد آماده مي کند.

انشاء الله با کساني که قهر هستيم آشتي کنيم که با پاکيزگي وارد ماه رمضان بشويم.