-برنامه سمت خدا

-حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد

-خوش اخلاقي

91/10/25

سوال – در مورد راه کارهاي خوش اخلاقي توضيحاتي بفرماييد.

پاسخ – علامت قبول مراسم هاي دو ماه محرم و صفرتحوليA  است که در ما ايجاد مي شود. و بايد اين نورانيت ها حفظ شود. اول ماه ربيع شب ليلةالمبيت است که حضرت علي (ع) جاي پيامبر خوابيدند تا جان پيامبر حفظ شود.

هر پيشآمد ناگواري ظاهرش تلخ است مثل ظلم، بداخلاقي و بلا. اگر ما بتوانيم بايد جلوي ظلم و مصيبت را بگيريم ولي اگر عوض کردن آن کار امکان ندارد،ما بايد با آن شرايط خودمان را وفق بدهيم و آن مقدار که مي توانيم آنرا تغيير بدهيم. تقديرات حتمي که نمي توان آنرا عوض کرد، آيا بايد با آن جنگيد؟يا با جاهلي که زور ما به آن نمي رسد بايد دعوا کرد؟ در اين موارد بايد صبر و تغافل خودمان را بالا ببريم. حضرت زينب در اوج مصائب و سختي فرمود: من چيزي جز زيبايي نمي بينم. هنر ما اين است که ما از اين خارها،گل دربياوريم. نگاه ما به مسائل مهم است. نگاه ما بايد اين طور باشد که اگر اين شهادت ها و اسارت ها نبود، لااله الاالله، دين و مکتبي نبود و دست آوردهاي بعد از عاشورايي وجود نداشت. درست است که اين مصيبت ها خيلي سخت است ولي طرف ديگر آن برکات و آثاري دارد و ميوه ي شيريني دارد. مثلا امام رضا (ع) دوست داشتند که در مدينه باشند و با اجبار از مدينه جدا شدند و در واقع مامون امام را تبعيد کرد. ظاهر اين کار خيلي سخت و تلخ است. اما از طرفي عظمتي در ايران بوجود آمده است که بزرگترين پايگاه تشيع بارگاه امام هشتم(ع) است، چقدر از مردم در اين حرم توبه مي کنند، قرآن مي خوانند و زيارتنامه مي خوانند. برکت اين پايگاه تشيع قابل گفتن نيست. ما با ظلم پروري موافق نيستيم ولي بعضي مواقع زور ما به ظالم نمي رسد و چاره اي نداريم. انسان ميان ظالم بودن و مظلوم بودن، بايد مظلوم بودن را انتخاب کند. البته اگر بتوان با عدالت و راه صحيح جلوي ظلم را گرفت خوب است. امامان ما تصميم امر خدا بودند و اگر مي خواستند مي توانستند همه ي دشمنان شان را با معجزه از بين ببرند ولي اينکار را نکردند. پس بدانيم که اگر در مقابل ظالم نتوانيم عکس العملي نشان بدهيم و صبر کنيم، آثار خوبي در انتظار ما خواهد بود.

اگر ما در مقابل ظلم تحمل مي کنيم بخاطر خاموش کردن آتش طرف مقابل است است تا بتوانيم بازتاب آخرتي آنرا بدست بياوريم.

پيامبر فرمود: انسان خوش اخلاق عاقبت به خير مي شود و به بهشت مي رود ولي انسان بداخلاق توبه اش قبول نمي شود و به جهنم مي رود. پس بدانيم که بداخلاقي خيلي خطرناک است و مثل سم است. وقتي پيامبر دسته جمعي به مسافرت مي رفتند مي فرمودند که هر کس که بداخلاق است از قافله بيرون برود. و همسفر ما نشود. پيامبر با اينکه اين قدر سعه ي صدر داشتند باز از پذيرفتن افراد بداخلاق در سفر معذور بودند. اگر ما احتمال بدهيم که در ليوان آب سم است آنرا نمي خوريم ولي ما بايد بدانيم که بداخلاقي از سم بدتر است زيرا باعث مي شود که انسان به جهنم برود. ممکن است انساني خوب سم بخورد و بميرد ولي به بهشت برود، انسان بداخلاق هيچ وقت به بهشت نمي رود. کسي که بداخلاق است در دنيا هم در آتش است.

در کتاب خصال شيخ صدوق داريم: حواريون به حضرت عيسي گفتند که اي معلم خوبي ها، درعالم چه چيزي از همه سخت تر است؟ حضرت فرمود: بدترين چيز در عالم خشم و غضب خداست. غضب خدا با خشم و غضب انسان فرق دارد زيرا رحمت خدا بي اندازه است. مرحوم بهاء الديني مي فرمودند: چيزي بدتر از اين نيست که خدا به انسان بگويد: ديگر با تو کار ندارم. در دعاها داريم که خدايا از خشم تو به تو پناه مي بريم، خدايا از خودت به خودت پناه مي بريم. امام صادق (ع) آنقدر گريه مي کردند تا اينکه زمين تر مي شد و دعا مي کرد که خدايا به اندازه ي يک چشم بهم زدن مرا به خودم وانگذار. امامان مي دانستند که اگر خدا به آنها نظرنکند کارشان تمام است. از حضرت عيسي پرسيدند که چکار کنيم که از خشم خدا درامان باشيم؟ حضرت فرمود: به خودت و ديگران خشم نکن. کساني که خوش اخلاق هستند ولي نماز نمي خوانند با خدا بداخلاق هستند. خدا به نماز ما احتياج ندارد بلکه ما با نماز جان مي گيريم و پرواز مي کنيم. ما مي خواهيم خدا به ما نظر کند و با خدا به آرامش و خوشي برسيم. پس حضرت عيسي ضمانت کرده است که هر کس که به ديگران رحم کند خدا به او رحم مي کند و هر کس که به ديگران خشم نگيرد خدا هم به او خشم نمي گيرد. در انجيل داريم که اي انسان، هر جوري که مي خواهي با ديگران رفتار کن زيرا همان طور هم با تو رفتار خواهند کرد. اگرشما غضب کني خدا هم به شما غضب مي کند.

در آخر روايت داريم: اي روح الله، ريشه ي خشم وغضب چيست؟ حضرت عيسي فرمود: ابتداي غضب بخاطر غرور و نفس ماست. انسان به مَن هايش برمي خورد، چرا من. ..؟A  ما بايد اين مَن هاA  را بشکنيم. بعضي ها تا حرفي مي شوند سريع به آنها برمي خورد، اين خودخواهي و خودبيني است و ما فقط خودمان را مي بينيم تا اين خودها ازبين نرود ريشه ي غضب از بين نمي رود. مادربت ها، نفس شماست. بت پرستي بد است مثلا پرستيدن گاو يا چوب. امام مي فرمايد: راه رفتن را ازگاو ( آرام راه مي رود )ياد بگيريد. آب خوردن را از الاغ(آرم آب مي خورد) ياد بگيريد. امام علي (ع)مي فرمايد: در سگ ده صفت خوب وجود دارد. ما بايد صفات خوب را ياد بگيريم. يک سوسگ، معلم يک عالم برجسته شد. نبايد به من بربخورد. ما نبايد از انتقاد ناراحت بشويم؟ ما بايد ايرادهاي مان را برطرف کنيم. و خودمان را بسازيم. دشمنان امامان، در مقابل آنها جسارت مي کردند يا فحش مي دادند،ولي امامان ساکت بودند زيرا آنها مَن نداشتند و با آن مبارزه کرده بودند. ما بايد خودمان را در مسير خودسازي قرار بدهيم. مثنوي مي گويد که بت گناهي ندارد بت ساز و بت پرست گناهکار است. بايد بت بزرگ را شکست که اين همه بت پرست درست کرده است. محور شرارت ها مَن ماست. در محله اي خانمي بود که جوانان محل را منحرف مي کرد. پسر اين زن، مادرش را کشت تا جوانان محل راحت بشوند. ما کساني را مي شناسيم که اصلا عصباني نمي شوند، آرام هستند و به همه آرامش مي دهند. اگر جاهلي به علامه طباطبايي انتقاد مي کرد ايشان اصلا عصباني نمي شدند. و با لبخند و تبسم به او جواب مي دادند. ريشه ي اين غضب ها به مَن برمي گردد. شاگردي نزد استاد اخلاق درس مي خواند. او ده سال به سفر رفت و بعد نزد استاد برگشت و گفت که استاد، امکان دارد که شما خلاصه ي همه ي درس ها را به من بگوييد؟استاد فرمود: منيت خودت را بشکن و اِلا هيچ دري به روي تو باز نمي شود. زيرا وقتي عبادت مي کني خودت را مي پرستي. ابليس شش هزار سال عبادت کرد ولي باز به زمين خورد. آيت الله کوهستاني در روستاي خودش حوزه درست کرده بود و از آنها پذيرايي مي کرد. آقاي دولابي درمشهد به محضر ايشان رفته بودند. يکي از علما از آيت الله کوهستاني پرسيد که نفس چيست؟ايشان فرمود: کسي چندسال خدا خدا مي گفت و بعد از بيست سال فهميد که خودش دوتکه شده است يعني يکي نفس و يکي خدا و درتمام مدت نفسش را صدا مي زده است. يعني خدا جاي ديگري بوده است. افرادي که من دارند به خدا نمي رسند زيرا من آنها اجازه نمي دهد که به خدا برسند. کلمه ي لااله الاالله يعني خودت را کنار بگذار. ميان عاشق و معشوق هيچ حايلي نيست، تو خود حجاب خودي از ميان بردار.A  خدا مي فرمايد که من نزد دل شکستگان هستم زيرا من آنها از بين رفته است.

هر کس که مي ميرد، چون نفسش شکسته مي شود و کنار مي رود، حضرت علي(ع) را مي بيند. کسي که من داشته باشد وارد بهشت نمي شوند. اين بت انسان بايد شکسته بشود يا در دنيا يا هنگام مرگ يا در آخرت.

پيامبر فرمود: کسي که با محبت سه تا صلوات بر من بفرستد خدا گناهان او را از بين مي برد. امام هشتم(ع) مي فرمايد: کسي که گناه زيادي دارد ولي وسيله اي براي پاک کردن گناهانش ندارد، زياد صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد زيرا کثرت صلوات، گناهان را از بين مي برد.