-برنامه سمت خدا

-حجت الاسلام والمسلمين فرحزاد

- ادعيه اهل بيت

90-09-21
سوال – در مورد مناجات ائمه معصومين توضيحاتي بفرماييد.
پاسخ – گاهي يک جمله دعا افراد را ساخته و منقلب کرده است. بعضي اوقات چکيده ي خيلي از مسائل در قالب دعا آمده است. در دعاي عرفه امام حسين (ع) داريم که آن کسي که تو را يافت چه چيز کم دارد و آن کس که تو را نيافت چه چيزي دارد؟ دعاها ذخاير عظيمي هستند که ما ازآن غافل هستيم. دعا بُعدهاي زيادي دارد. ما به بُعدهاي رحمت، مغفرت، نويد و مژده دعاها مي پردازيم. يکي از بزرگان مي فرمايند: ائمه با دشمنان، دوستان و افراد خاص خودشان صحبت مي کردند ولي اوج کلمات آنها در مناجات و گفتگو با خدا بوده است. دعاها بسيار ارزشمند هستند. گفتگو با خدا خيلي شيرين است. آخر آيه سوره ي فرقان مي فرمايد : قل هاي قرآن بسيار لطيف و زيبا است. در قرآن خدا مستقيما با ما صحبت مي کند. پيامبر کلام خدا را به ما القاء کرده است و خدا بدون واسطه با ما صحبت مي کند. گاهي خداوند نمي خواهد مستقيم با بنده هايش صحبت بکند مثل پدر و مادر مهرباني که بچه اش را دوست دارد ولي به شخصيتي مي گويد که تو اين حرف را به بچه ي من بگو. در اين کار ظرافتي هست. خدا با لطافتي به پيامبر مي گويد که به بنده هاي من بگو اگر دعاها و نيايش هاي شما نباشد پروردگار به شما اعتنا نخواهد کرد. رمز لطف خدا درخواست ها، دعاها و نيايش هاي ما است. اين صريح قرآن است. در روايت داريم که مغز و جان عبادت دعا و نيايش است. ما يک قرآن نازل داريم که خدا آنرا براي انسانها پيام داده است که اين قرآن کتابي است که تحريف نشده است. قرآن ديگر قرآن صاعد است يعني پيام هايي که بهترين بندگان خدا به خدا مي فرستند. کلمه ي دعا يعني خواستن، صدا زدن و خواندن. خود دعا موضوعيت دارد. حتما نبايد چيزي از او بخواهيد. خدا دوست دارد که با او صحبت بکنيد. او ما را به صحبت دعوت کرده است. ادعوني استجب لکم. اگر کسي در خانه ي خدا را نزند و دعا نکند اين استکبار است و فرد تکبر ورزيده است. در کتاب عدة الشريف روايتي از امام صادق (ع) داريم که از امام سوال کردند که دعا کردن بهتر است يا قرائت قرآن. امام فرمود: هر دو عمل فضليت دارد ولي دعا برتر از قرائت قرآن است. امام صادق (ع) فرمودند : من مي ترسم فضايل زيارت امام حسين (ع) را بگويم و کسي ديگر به زيارت خانه ي خدا نرود. اگر کسي خالصاً به زيارت امام حسين (ع) برود جبرئيل، ميکائيل و اسرافيل او را همراهي مي کنند تا برگردد. بعضي ها در نماز سوره هاي طولاني مي خوانند و بعضي ها در قنوت و رکوع دعا زياد مي خوانند. بعضي از بزرگان در قنوت دعاي ابوحمزه ي ثمالي را مي خواندند. زيرا دعا عمل کردن به قرآن است. بنابراين دستور به قرآن بالاتر از قرائت قرآن است. امام باقر (ع) فرمودند : خدا دوست دارد که با او صحبت بشود. اميرالمومنين مي فرمايد : محبوب ترين اعمال نزد پروردگار دعا و نيايش است. در گفتگو با خدا صفت هاي خدا در ما تجلي پيدا مي کند. دعا ذکر و ياد خدا است. خيلي ازذکرهاي ما دعاست. صلوات هم ذکر، هم دعا و هم توسل به پيامبر است. ما جامعيتي به اندازه ي ذکر صلوات در ذکرها پيدا نمي کنيم. دعا فقط صحيفه ي سجاديه و کميل نيست. يکي از بهترين دعاها صلوات است. استغفار دعاست. لا اله الا انت سبحانک اني کنت من الظالمين، هم ذکر و هم دعاست. اين به ذکر يونسيه معروف است. امام صادق (ع) فرمودند : من تعجب مي کنم از کسي که دچار غم مي شود به ذکر حضرت يونس پناه نمي برد. تکرار اين ذکر در سجده خيلي خوب است. امام فرمودند: خدا بعد از اين ذکر مژده داده است که با اين دعا يونس را از شکم ماهي بيرون آورديم و مومنين را از غصه ها و تاريکي ها بيرون خواهيم آورد. آيت الله بهجت به اين ذکر خيلي اعتقاد داشتند. ايشان مي فرمودند: ذکر يونسيه اين قدر قدرتمند است که يونسي که بايد هميشه در شکم ماهي مي ماند سه روز از شکم ماهي بيرون آورد. ( در سوره ي صافات خدا مي فرمايد: اگر حضرت يونس تسبيح ما را نمي گفت ما تا روز قيامت او را در شکم ماهي نگه مي داشتيم. وقتي او تسبيح ما را کرد ما او را از شکم ماهي بيرون آورديم.)
بهترين دعا، دعاهاي قرآني است. ما در قرآن دعاهاي زيادي داريم. ربنا اتنا في الدنيا حسنه و في الاخرة حسنه وقنا عذاب النار. بعد دعاهاي پيامبر و ائمه هستند. عموما فقهاي ما مي گويند که در نماز واجب با هر زباني مي توانيد با خدا صحبت کنيد. در نماز حمد و سوره را بايد عربي خواند ولي واجب نيست که دعاها مثل قنوت، رکوع و سجده عربي خوانده بشود و مي توان آنها را به هر زباني خواند. مبطل نماز وقتي است که ما در بين نماز با بنده ي خدا صحبت کنيم ولي اگر با خدا صحبت کنيم اشکالي ندارد. دعاي تعقيبات مشترک نماز که در اول مفاتيح از پيامبر نوشته شده است بسيار با محتوا است. اگر کسي اين دعا را بخواند در روز قيامت نامه ي عمل او بسته مي شود. خدايا اميد من به آمرزش تو بيشتر از عمل من است. من عمل دارم ولي من به عمل خودم تکيه نمي کنم. گناه من هر قدر که بزرگ است، در کنار رحمت خدا کوچک است. خدايا اگر من اهليت ندارم که رحمت تو را بگيرم، رحمت تو اهليت دارد که شامل حال من بشود. مضامين اين دعاها خيلي زيباست. يا رب نظر تو برنگردد، اين ذکر قديمي هاي است. رجبعلي خياط سفارش مي فرمودند : ما حتما نبايد يازده رکعت نماز شب بخوانيم. (يک نماز شب کوچک داريم که نماز نافله ي عشا است که دو رکعت نشسته است) اگر شما حال خواندن نماز شب را نداريد وقتي در رختخواب دراز مي کشيد با خدا صحبت بکنيد. روايت داريم بگوييد : اللهم اغفرالمومنين والمومنات والمسلمين والمسلمات. خدا به عدد مومنين و مومنات گناهان شما را مي آمرزد و به شما درجه و حسنه مي دهد. مثلا انسان در سحر خوابش نمي برد، درهمان رختخواب مي تواند با خدا صحبت بکند و اين ارتباط بايد هميشه باشد. استادي داشتم که مي گفت : بعضي مواقع در سحر خوابم نمي برد و حال عبادت هم نداشتم، با خدا شوخي مي کردم که چرا من را سرکار گذاشته اي که نه خوابم مي آيد و نه حال عبادت دارم. خدا بنده اش را دوست دارد و او را رها نمي کند. خدا مي فرمايد: اي فرزند آدم، به حقي که من به تو دارم، تو را دوست دارم. انسان خوب است که براي اين جمله جان بدهد.
سوال – سوره يس آيات 28 تا 40 را توضيح بفرماييد.
پاسخ – پيامبر مي فرمايد : نزديکترين افرد به من در روز قيامت کساني هستند که زياد صلوات بر محمد و آل محمد مي فرستند.
سوره ي يس سوره ي مهمي است. شيخ عباس قمي سوره هاي پر فضليت را در اول مفاتيح آورده است. سوره ي يس قلب و گل قرآن است. قرائت اين سوره رزق را زياد مي کند و اگر براي کسي که در حال موت است خوانده بشود سکرات مرگ از او برداشته مي شود. بعد از داستان انطاکيه دراين آيه آمده است : اي افسوس بر بندگان که هيچ پيامبري را نفرستاديم مگر او را مسخره کردند. اين گليه ي خداوند است که بندگان چرا بيدار نمي شوند. يکي از اسم هاي قيامت يوم الحسرة است که در آن روز ما حسرت مي خويم که چرا پيام هاي امام حسين (ع) و ائمه را نگرفتيم.
سوال – در مورد هفتمين روز شهادت امام حسين (ع) توضيحاتي بفرماييد.
پاسخ – در بعضي از شهرهاي ايران روز هفت مفصلي براي امام حسين (ع) مي گيرند. در خيلي جاها بعد ازعاشورا مجالس عزاداري امام حسين (ع) افت مي کند. در بعد از عاشورا مصائب اهل بيت شروع مي شود و اهل بيت پيام هايشان را مي فرستند و عاشورا بايد عميق تر در کارهاي ما نفوذ بکند. توصيه ي من اين است که بعد از عاشورا هم مقداري ارتباط مان را با امام حسين (ع) و اهل بيت بيشتر بکنيم. درمجلس روضه شرکت کنيم و زيارت عاشورا را بخوانيم. در روايت داريم که اگر کسي بر حسين و اهل بيت سلام بفرستد خدا ثواب يک حج عمره در نامه ي اعمال او ثبت مي کند. يک مداح سنتي بنام آقا شيخ عباس حسيني قمي داشتيم. ايشان حدود شصت سال در قم منبر مي رفتند. ايشان خاطره اي را فرمودند : من در مسجد امام قم ( مسجدي بنام امام عسگري است ) منبر مي رفتم. بحث من هشت در بهشت بود. من توضيح مي دادم که شهيد مجاهد از فلان در و.. . وارد بهشت مي شوند. يک روز يک رعيت گفت : من هر شب پاي منبر شما مي آيم. اين درهايي که شما گفتيد شامل من نمي شود. من نه مجاهد هستم و نه اهل نماز شب و روزه هاي مستحبي. من يک کارگر هستم. شما يک دري براي ما بيچاره ها پيدا کن تا وارد بهشت بشويم. اين سوال از روي صدق و فطرت طرف بود. اگر سوال از روي فطرت باشد خدا به شما پيام مي دهد. ايشان مي گفتند که وقتي به خانه رفتم کتاب سفينة البحار (فشرده ي کتاب بحارالانوارعلامه مجلسي) آقا شيخ عباس قمي را باز کردم و ميان کتاب انگشت انداختم و کلمه ي باب آمد. اين حديث آمد : يکي از درهاي مهم بهشت باب الحسين است. اين دري است که به روي همه باز است. در ابتداي حديث پيامبر مي فرمايد : من منذر هستم ولي هادي شما اميرالمومنين علي (ع) است. (ما هجده حديث در اين مورد از اهل سنت داريم) احسان و نيکي ها از امام حسن (ع) به شما مي رسد و بوسيله ي حسين سعادتمند مي شويد، به امام حسين (ع) چنگ بزنيد. (پذيرش مردم در محرم و عاشورا از ماه رضمان و ماههاي ديگر بيشتر است.) امام حسين (ع) يکي از درهاي بهشت است. هر کس با امام حسين (ع) معانده بکند خدا بوي بهشت را به مشام او نخواهد رساند.
اللهم صل علي محمد و آل محمد. خدايا قلب امام زمان (عج) را از ما راضي و فرجش را نزديک بگردان، همه ي ما را از شيعيان خالص آقا قرار بده و لطف امام زمان (عج) را شامل حال ما بگردان.