صفحه 410 - سوره روم آیات 51 تا 60 وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَظَلُّوا مِنْ بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ ﴿٥١﴾ فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ ﴿٥٢﴾ وَمَا أَنْتَ بِهَادِ الْعُمْيِ عَنْ ضَلَالَتِهِمْ ۖ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ مُسْلِمُونَ ﴿٥٣﴾ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ ﴿٥٤﴾ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ ﴿٥٥﴾ وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَىٰ يَوْمِ الْبَعْثِ ۖ فَهَٰذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَٰكِنَّكُمْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٥٦﴾ فَيَوْمَئِذٍ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ ﴿٥٧﴾ وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِنْ جِئْتَهُمْ بِآيَةٍ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾ فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ﴿٦٠﴾ و اگر بادی [مسموم و زیان‌بار] بفرستیم که [در اثر آن] زراعت را زردشده ببینند، هرآینه پس از آن [به‌جای جبرانِ گناهان] ناسپاس می‌شوند (٥١) [کافرانی که کفر همۀ وجودشان را گرفته چون مردگانند،] تو نمی‌توانی دعوتت را به مردگان بشنوانی، و نمی‌توانی [صدای هدایت‌بخشت را] به کران وقتی پشت‌کنان روی برمی‌گردانند برسانی (٥٢) تو هدایتگرِ کوردلان از گمراهی‌شان نیستی، فقط به کسانی می‌توانی بشنوانی که به آیات ما مؤمن، و تسلیم [حق] هستند (٥٣) خداوند است که شما را از [حالت] ضعف و ناتوانی آفرید، آن‌گاه بعد از ناتوانی نیرو داد، سپس بعد از نیرومندی، ناتوانی و پیری پدید آورد، هرچه بخواهد می‌آفریند، او دانا و تواناست (٥٤) روزی که قیامت برپا می‌شود گنه‌پیشگان سوگند می‌خورند که [فاصلۀ برزخ تا قیامت را] جز ساعتی درنگ نکرده‌اند، این‌گونه [که در قیامت دروغ می‌گویند در دنیا هم دروغ می‌گفتند، و] همواره [از حق به باطل] برگردانده می‌شدند (٥٥) کسانی که معرفت و ایمان عطایشان کرده‌اند [در پاسخ گنه‌پیشگان] می‌گویند: بی‌تردید شما براساس [قضا و قدرِ ثبت‌شده در] کتاب [تکوین] الهی [از مرگ] تا قیامت درنگ داشتید، و این روز قیامت است ولی شما [به این‌که چنین روزی حق است] معرفت نداشتید (٥٦) پس در آن روز کسانی که [به آیات ما و پیامبران] ستم روا داشتند عذرخواهی‌شان سودشان ندهد، و نه از آنان می‌خواهند که [برای جلب رضایت خداوند] عذرخواهی کنند (٥٧) به‌راستی در این قرآن برای [هدایت] مردم از هر مَثَلی زده‌ایم، و اگر برای آنان معجزه‌ای [که درخواست دارند] بیاوری مسلّماً کافران خواهند گفت: شما جز باطل‌گرا نیستید، [و آوردۀ شما نیز باطل و کاری پوچ است!] (٥٨) خداوند این‌گونه بر دل‌های کسانی که آلوده به نادانی هستند [و نمی‌خواهند از دانش بهره‌مند گردند، به کیفر لج‌بازی و عنادشان] مُهر [عدم فهم حقایق] می‌زند (٥٩) پس [بر یاوه‌گویی این کوردلان] شکیبا باش که یقیناً وعدۀ خداوند [در مورد یاری‌کردن و پیروزی‌ات بر کافران] حق است، و مبادا آنان‌که یقین [به حقایق] ندارند [با تبلیغات گستردۀ فرهنگِ پوچشان، برای درهم‌شکستن روحیۀ شکیبایی‌ات] تو را به خفّت و خواری کشند (٦٠)