صفحه 390 - سوره قصص آیات 36 تا 43 فَلَمَّا جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ ﴿٣٦﴾ وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ مِنْ عِنْدِهِ وَمَنْ تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿٣٧﴾ وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرِي فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَلْ لِي صَرْحًا لَعَلِّي أَطَّلِعُ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿٣٨﴾ وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ ﴿٣٩﴾ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ ﴿٤٠﴾ وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ ﴿٤١﴾ وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ ﴿٤٢﴾ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَىٰ بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٤٣﴾ چون موسی معجزات روشن ما را برای آنان آورد، گفتند: اینها جز جادویی ساختگی نیست، و نشنیدهایم که این [ادعای نبوت و ارائۀ معجزات] در [میان] پدران گذشتۀ ما بوده باشد (٣٦) موسی گفت: پروردگارم به کسی که از نزد او هدایت آورده، و به کسی که فرجام نیک برای اوست داناتر است، بیتردید ستمکاران [در هیچ کاری] پیروز نمیشوند (٣٧) فرعون گفت: ای سران [کشورم]! من جز خودم هیچ معبودی برای شما نمیشناسم، پس ای هامان! برایم بر گِل [آتش] بیفروز! و [با آجرهای محکمِ به دستآمده از آن] برجی بلند بساز! به امید اینکه بر معبودِ [آسمانی] موسی آگاه شوم؛ گرچه من او را [دربارۀ اینکه جهان هستی معبودِ یکتایی دارد] از دروغگویان میدانم (٣٨) فرعون و سپاهیانش در زمین ظالمانه [در برابر حق] گردنکشی کردند، و پنداشتند بهسوی ما [برای محاکمۀ عادلانه] بازشان نمیگردانند (٣٩) پس او و سپاهیانش را [با دست قدرت خود] گرفته و به دریا افکندیم؛ بنابراین با دقت بنگر که سرانجام ستمگران چگونه بود (٤٠) و آنان را [به کیفر گردنکشی و طغیانشان] پیشوایانی گرداندیم که همواره مردم را دعوت به آتش [دوزخ] میکنند، و روز قیامت از طرف اَحدی یاری نخواهند شد (٤١) آنان را در این دنیا با لعنتِ پیدرپی بدرقه کردیم، و روز قیامت نیز از منفوران رسوا خواهند بود (٤٢) پس از آنکه اقوام پیشین [چون قوم نوح، هود، صالح و لوط] را [به سبب فسق و فجورشان] به هلاکت رساندیم، به موسی کتابی که برای مردم وسیلۀ روشنگری و هدایت و رحمت بود عطا کردیم تا متذکر [حقایق] شوند (٤٣)