صفحه 382 - سوره نمل آیات 56 تا 63 فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ ﴿٥٦﴾ فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿٥٧﴾ وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ ﴿٥٨﴾ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ ۗ آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٥٩﴾ أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ ﴿٦٠﴾ أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾ أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾ أَمَّنْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٣﴾ ولی پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: خاندان لوط را از شهرتان بیرون کنید؛ زیرا مردمی هستند که به شدت گرایش به پاکی دارند (٥٦) پس او و خاندانش را نجات دادیم به جز همسرش که او را از باقی‌ماندگان [در شهر] مقدّر کرده بودیم (٥٧) و بارانی [از سنگِ گِل پخته] بر آنان فروباریدیم [که اَحدی را زنده نگذاشت]، و بد بود بارانِ بیم داده‌شدگان! (٥٨) بگو: همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوند است، و درود بر آن بندگانش که [به خاطر شایستگی ایمانی و عملی‌شان] انتخابشان کرد، آیاخداوند [که مدبّر همۀ امور شماست] بهتر است، یا آنچه شریک [او] قرار می‌دهید؟ (٥٩) [آیا معبودان شما در امور هستی‌مؤثرند،] یا کسی که آسمان‌ها و زمین را آفرید، و به سود شما از آسمان، آبی فرستاد که به‌وسیلۀ آن باغ‌های خرّم و بهجت‌انگیز رویاندیم که رویاندنِ درختانش در قدرت شما نیست؟ آیا با خداوند معبود دیگری هست [که شریک در قدرت و ربوبیت او باشد]؟ بلکه آنان مردمی منحرف [از فطرت و عقل] هستند [که برای خداوند شریک گرفته‌اند!] (٦٠) [آیا معبودان شما در امور هستی مؤثرند] یا آن که زمین را قرارگاهی [برای اهلش] ساخت، و در شکاف‌هایش نهرهایی پدید آورد، و برای آن کوه‌هایی استوار [برای جلوگیری از متلاشی‌شدنش] قرار داد، و بین دو دریا[ی شور و شیرین] حایلی گذاشت [که با هم مخلوط نشوند]؟ آیا با خداوند معبود دیگری هست [که شریک در قدرت و ربوبیت او باشد]؟ بلکه بیشترشان دانا[ی به حقایق] نیستند (٦١) [آیا معبودانِ شما در امور هستی مؤثرند] یا آن که وقتی درمانده‌ای [برای حل مشکلاتش] به پیشگاهش به دعا [و راز و نیاز] برخیزد، مشکلاتش را برطرف می‌کند؟ [کیست که] شما را بر زمین مسلط می‌کند [تا بتوانید از نعمت‌های گوناگونش بهره‌مند شوید]؟ آیا با خداوند معبود دیگری هست [که شریک قدرت و ربوبیت او باشد]؟ اندکی متذکّر و هوشیار می‌شوند، (٦٢) [آیا معبودان شما در امور هستی مؤثرند] یا آن که شما را در تاریکی‌های خشکی و دریا [به مقاصد گوناگونتان] راهنمایی می‌کند؟ و کیست که پیشاپیشِ [باران] رحمتش بادها را مژده‌رسان می‌فرستد؟ آیا با خداوند معبود دیگری هست [که شریک در قدرت و ربوبیت او باشد]؟ خداوند از آنچه [برای او] شریک قرار می‌دهند برتر است (٦٣)