صفحه 363 - سوره فرقان آیات 33 تا 43 وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا ﴿٣٣﴾ الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٣٤﴾ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيرًا ﴿٣٥﴾ فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِيرًا ﴿٣٦﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٣٧﴾ وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَيْنَ ذَٰلِكَ كَثِيرًا ﴿٣٨﴾ وَكُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ ۖ وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِيرًا ﴿٣٩﴾ وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ۚ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا ۚ بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا ﴿٤٠﴾ وَإِذَا رَأَوْكَ إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا الَّذِي بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا ﴿٤١﴾ إِنْ كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَنْ صَبَرْنَا عَلَيْهَا ۚ وَسَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلًا ﴿٤٢﴾ أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ﴿٤٣﴾ [دشمنان برای خدشه‌دارکردن شخصیت تو] سخنی را بر ضد تو نمی‌آورند مگر آن‌که ما حق را و نیکوترین تفسیر را [برای خنثی‌کردنِ آن] برای تو می‌آوریم (٣٣) [این بیهوده‌گویان] کسانی [هستند] که در قیامت بر روی چهره‌هایشان به‌سوی دوزخ گردآوری می‌شوند، آنان بدترین جایگاه را دارند، و گمراه‌ترین مردمند (٣٤) مسلّماً به موسی کتاب عطا کردیم، و هارون – برادرش - را [همراه و] دستیار او قرار دادیم (٣٥) پس گفتیم: هر دو به‌سوی قومی که منکر آیات ما شدند بروید، [آن قوم در برابر حق تکبّر ورزیدند،] در نتیجه آنان را به شدت درهم کوبیدیم (٣٦) قوم نوح وقتی پیامبران را انکار کردند غرقشان کردیم و آنان را برای مردم نشانه‌ای [پند‌آموز] قرار دادیم، و برای ستمکاران عذابی دردناک آماده کرده‌ایم (٣٧) و [نیز قوم] عاد و ثمود، و اهل «رَسّ» [که درخت‌پرست بودند،] و اقوام بسیاری [که] در آن میان [بودند به هلاکت رساندیم] (٣٨) و برای هرکدام از آن اقوام [جهت هدایتشان] سرگذشت‌های پند‌آموز بیان کردیم، و [چون هدایت نیافتند] هریک را به شدت درهم شکستیم (٣٩) مسلّماً [مشرکان مکه] بر شهری که [محل زندگی قوم لوط بود و] بر آن باران عذاب بارید گذر کرده‌اند، پس آیا آن‌جا را ندیده‌اند؟ [آری دیده‌اند،] ولی [چون] برانگیخته‌شدنِ [مردگان] را انتظار نمی‌برند [پند نگرفتند] (٤٠) چون تو را می‌بینند جز به مسخره‌ات نمی‌گیرند [و می‌گویند:] آیا آن که خدا او را به پیامبری برانگیخته این است؟! (٤١) اگر ما بر [پرستش] بُت‌هایمان مقاومت نمی‌کردیم نزدیک بود ما را از [پرستش] آن‌ها گمراه کند. ولی وقتی عذاب را می‌بینند خواهند دانست چه کسی در اوج گمراهی است (٤٢) آیا کسی که خواسته‌های [نامشروع] خود را معبود خود گرفته دیدی؟ آیا تو می‌توانی کارساز او باشی [که به‌اجبار به راه راست هدایتش کنی]؟ (٤٣)