صفحه 279 - سوره نحل آیات 103 تا 110 وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ۗ لِسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ ﴿١٠٣﴾ إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ لَا يَهْدِيهِمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٠٤﴾ إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ ﴿١٠٥﴾ مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَٰكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللَّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٦﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿١٠٧﴾ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ ﴿١٠٨﴾ لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿١٠٩﴾ ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَصَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿١١٠﴾ ما می‌دانیم که [این مخالفانِ لجوج] می گویند: مسلّماً این [قرآن] را بشری [غیرعرب] به او می‌آموزد! [چنین نیست که می‌گویند؛ زیرا] زبان آن [غیر عرب] که آموختن قرآن را به او نسبت می‌دهید مبهم و نامفهوم است، و این [قرآن به] زبانی گویا و روشن است (١٠٣) یقیناً کسانی که [به سبب کبر و لجاجتشان] به آیات خداوند ایمان نمی‌آورند خدا هدایتشان نمی‌کند، و برای آنان عذاب دردناکی است (١٠٤) فقط کسانی [به خداوند] دروغ می‌بندند که به آیات خدا ایمان ندارند، و دروغگویان واقعی اینانند (١٠٥) کسی که پس از ایمان‌داشتنش، به خداوند کافر شود [دچار عذاب می‌گردد،] مگر کسی که [با فشار دشمن] مجبور [به اظهار کفر] شود ولی دلش به [باورهای مبتنی بر] ایمان آرام باشد، اما آنان‌که برای کفر سینه گشاده‌اند خشمی سخت از سوی خدا بر آنان است، و عذابی بزرگ خواهند داشت (١٠٦) این [خشم و عذابِ بزرگ] به سبب آن است که زندگی [زودگذر و پایان‌یافتنی] دنیا را بر آخرت ترجیح دادند، و یقیناً خداوند مردم کافر را هدایت نمی‌کند (١٠٧) اینان کسانی هستند که خدا بر دل و گوش و چشمشان مُهرِ [عدمِ فهم حقایق] زده، و بی‌خبران واقعی اینانند (١٠٨) اینان بی‌گمان در آخرت زیانکار [واقعی]اند (١٠٩) سپس پروردگارت به کسانی که پس از شکنجه دیدن [طاقت‌فرسا از مشرکان، سرزمین شرک را رها کرده، به سرزمین اسلام] هجرت کردند، آن‌گاه به جهاد برخاسته و [برای حفظ دینشان] صبر و شکیبایی ورزیدند، [آگاه باش] که مسلّماً پروردگارت نسبت به آنان پس از این[همه ابتلا و ادای تکالیف،] بسیار آمرزنده و مهربان است (١١٠)